foreveralone
yarı karanlık bir ortamda yanımda hafif bi ekran ışığı ile aynada ki yarım yamalak görünen halime bakıyordum. yüzüm. yüzümün en sevdiğim tarafı (bana göre) sol tarafı. sol gözüm sağ gözümden sol kaşım sağ kaşımdan daha güzel yüzümün sol faulü sağ faulümden sol köşesi de sağdan daha güzel. saçıma bakıyorum yatırdığım yer itibariyle solu daha güzel. sağıysa çok çirkin. şu an bile yüzümün sağ tarafına ışık vuruyor sol tarafı ise karanlık. o yüze 20 dakika baktım. belki daha fazla bi şekilde odaklanıp baktım öylece. gün içindeki ruh halimde işte böyle. İki karakterim iki ruhum var sanki siyah ve beyaz, iyi ve kötü gibi. mutlu gibi hissederken yüzümün sağ tarafı formuna aniden geçiş yapıp mutsuz kötü acı çeken birine dönüşmek... sonra sol taraf aktif olup canayakın enerjik olmak. bu geçişler o kadar bunaltıyor ki. tam bu sırada yüzümün sağ tarafının şarkısı amon amarth - first kill çalarken sol tarafın şarkısı 20 sene evvelden whitesnake - is this love geçişi oluyordu. hiçbir zaman tam bir bütün olamayıp iyi kötü mutlu mutsuz duygusal hissiz hepsini bir arada yaşayıp hiçbir kalıba sığamadım. belki de bir bütün tam bir şekilde ifade edilen varlık olamayıp iki yüzlü iki karakterli olduğum için sevilmedim. artık toplumdan sizden biri olmak istiyorum. sizin eğlendiğiniz yerlerde eğlenebilmek sizin sevip sevildiğiniz gibi biri olmak, sizin gibi insanlarla kaynaşıp onlara duygu besleyebilmek. İstediğim şey sadece bu.

Yorumlar

nickbulamayananonim
şu an kendi kendimle konusuyormus gibi hissettim. surdan yola çıkalım. sevmediklerini ya da yapmadıklarını bir yana bırak. neleri seversin? nelerde kendine gerçekten güvenirsin? böyle büyük şeyler değil kastettigim. sonra buna yönelik neler yapabileceğini düşün. hani demissin ya lise 4 ten beri düşünüyorum diye. bak düşünmede iyisin. bunu kullan mesela. çevrende gördüğün seni rahatsiz eden şeyler hakkında çeşitli çözümler düşün. ya da @kafamihissetmiyorum dediği gibi hobi boyutunda neyi yapmak isterdim, neyi yapabilseydimi dusun. harekete geç. 1 senem kaldı zaten evde de bir şey olmaz deme."yeni insan tanımak için gerekli aktivite yok" "su dünya için ne ifade ediyorsun ki de mutlu olmak istiyorsun" o zaman bu söylediklerinin aslında doğru olmadığını görmeye baslarsin. aktiviteni yarat. yavaş yavaş da olsa bir şekilde insanlara en azından kapini aralamaya çalış. olup olmaması senin suçun değil. benim gibi korkma bundan. söylemesi kolay diyeceksin belki ama en azından senin bunları yapmaya cesaretin olduğunu düşünüyorum.o yüzden yalnızlığın kaderinmiş gibi düşünme. bu arada gerçekten merak ettim. seni mutlu eden şeyler neler?