bugün 5.gün buraya son mesajım olacaktı güya. ve bugüne kadar nereye bakarsam bakayım her yerde onu hatırlatacak bir şey oldu. anneler gününden bir gün önce ablamla annemi gezdirelim dedik. çarşıya indik önüme sürekli papatyadan taç takmış kızlar çıktı. duraksadım güya annemin mutlu olması için gezdirecektik istediğini alacaktık. pazar günü sabahı bora duran müebbet diye bir şarkısı varmış bi program da onu canlı söylerken denk geldim halbuki ben hatırlatan her şeyden uzak durmaya çalışıyorum müzik dinlemedim whatsappı sildim ve daha bir sürü şey ama bir şeyler buna engel oluyor. yine aynı gün akşamında rizeden gelen arkadaşımla buluştuk. konu bi an da nasıl olduysa memleketine geldi dedim onu söylemeyin orası yok diye ama y ve a durmadı devam etti ordan anlatmaya. pazartesi oldu baba candır dizisine denk geldim her zaman ki haluk dedim güldürür ama sağolsun kâh kül kız ve söylediği replikler bana fazlasıyla yetti. değiştiriym dedim zap yaparken kısmetse olur programına denk geldim orda bir eleman bi yorum yapıyordu ve kullandığı cümle "egzantirik" oldu. yine hatırlatan bir şey ya ben algıda seçicilik yapıyorum ya da bilerek oluyor bunlar. üstelik annem benim bu halimi anladı beni güldürmek için bir şeyler yaptı sevgisini gösterdi fazlasıyla ama o bile beni kendime getirmedi. sms atmamak için kendimi zor tutuyorum ya da whatsappı tekrar yüklememek için. evden çıkmayı istemiyorum. her an her yerde bir şey görünüyor gözüme bu kadar anı nasıl birikti 1 ayda aklım almıyor. her neyse bakalım önümüzdeki günlerde ben hatırlatan şeylerden uzak dursam da hatırlayacak bir şeyler çıkacak mı yine. seni çok seviyorum papatyam. ve artık gerçekten burdan uzak durmam lazım her şeyden özellikle atakuma taşınınca nasıl yapcam şimdiden düşünüyorum bunu evimizin mesafesi 12 dakika olunca zor günler bekliyor beni bi meşguliyetim olmazsa olmayacak alışamayacağım yokluğuna. bi insan kuşa bakınca o kişiyi hatırlar mı? hafızası iyi olanın canı daha çok acır. hoşça kalın ✋.

tam tersi canı çok acıyanın, hafızası çok iyi olur. 🙋🙏

unutmak diye bir şey yok derin duygular beslediğin bir insanı.. sadece yokluğuna alışırsn..bu şeyin tedavisi zaman değil beynin sana oyun oynuyor.evet sadece oyalanacak bir şeyler bul kendine o zaman daha kolay olur :)

ve sanırım gerçekten yokluğuna alışmam lazım bir an önce özellikle buraya hiç girmemem lazım. aksi takdirde müdahale edeceğim hayatına hakkım olmadan, her defasında kıskandığım nokta ile iletişim kurması beni çoktan sildiğini gösteriyor ben de bunu gördüm demek ki artık olabildiğim kadar umursuz olmam lazım. teşekkürler yorumlarınız için.