imhotep
gelse hayır dıyecegınız ınsanı ıcten ıce ıstemek ne kadar tuhaf bı duygu ya. geçmıs de yasadıgımız mutlulukları arıyor aklımız. hiç biride eskısının yerını tutmuyor. e halıyle özluyor ıste ınsan. ama bu içimdekı öfke yok mu... büyük konusma derler hep ben o kadar buyuk konusuyorum kı anlatamam. bu nefret butun duygulardan öte bısey. seviyorum özluyorum hala hemde nasıl her sanıyem ıskence ama ölsemde surunsemde bır daha olmaz. lakin yinede istiyorum işte elımde degıl...dün rüyamda gördum gerı donus ıcın yol yapıyordu bı kelımeler falanlar fılanlar. ruyamda konusmasına bıle katlanamadım sinirimden bagıra bagıra agladım ruyamda... rüyamda bıle bı sn aklımın ıplerını salıp o eskı mutluluktan bır parcayı yasamak ıstemıyorum. İstıyorum ama ıstemıyorum... kendini martılarla bir tuttun kanatların olmadan... seninle gelmeyeceğim yine de beni koyup gitme ne olursun... günün şarkısı da bu olsun o zaman madem. bu sancıların gectıgı bı gune uyanmak umuduyla bir gün... hepinize hayırlı salılar arkadaslar ...

Yorumlar

mavimandalena
@imhotep hikayelerimiz o kadar aynı ki çok iyi anlıyorum gerçekten seni... kesinlikle tek tarafın çabalamasıyla olmuyor hiçbir zaman da olmayacak. inan bu böyle sürüp gidecek... inşallah :)