aynaya mecbur olduğum zamanlar dışında bakamıyorum tahammül edemiyorum kendime. herkes kendini beğenirmiş güya ama kendimi gördüğüm an ağlayasım geliyor. ben bile kendime katlanamazken arkadaşlarım hergün bu yüze bakıyor neler düşünüyorlar acaba? bir de utanmadan aşık olup karşılık bekledim. dünya güzeli bi kız neden sevsin ki beni..

bende aynaya bakamıyorum. seninle aynı şeyleri düşünüyorum. acaba karşımızda ki insanlarda bizi görünce aynı şeyi mi düşünüyor. yoksa bu tamamen ruhsal bir hastalık mı?

2 yorum daha var, göster