uzun zamandır aklımı kurcalayan bir şeyi sizinle paylaşmak istedim. ben maalesef duygularımı üst düzeyde yaşayamıyorum. üzüldüğüm zamanda sevindiğim zamanda da hep sönük kalıyor. bir haber alıyorum normalde beni çok sevindirmesi gerekiyor ama öyle olmuyor çok normal bir şeymiş gibi karşılıyorum. veya kötü bir haber alıyorum çok fazla üzülemiyorum. aynı olaya diğer insanların çok üzüldüğünü görünce kendimi kötü hissediyorum sıkıntı bende diye. 2 gün sonra kpss var mesela ama kendimi hiç kpss ye girecek öğrenci gibi hissetmiyorum. çalışma sorumluluğumu yerine getirmem gerektiğini biliyordum onu da yaptım zaten ama bunun dışında ne kaygı var ne heyecan var. üniversiteyi kazandığımda da çok sevinememiştim. halbuki ablam havalara uçmuştu sevinçten. neden böyle oluyor dostlar bu konu hakkında bilgisi olan söyleyebilir mi ?

psikiyatriste gitmeni tavsiye ederim. bunu yanlış anlama yardımcı olmaya çalışıyorum. bir arkadaşım var o da böyleydi, psikiyatrist ona mutluluk hormonunun hiç salgılanmadığını ve vücudunun bunu üretmediğini söyledi. bunu dengeleyici bir ilaç kullanıyor şimdi ve bazı şeyler değişti onun için. senin derdin de budur diyemem ama belki faydasını görürsün sende :)

8 yorum daha var, göster