uzun zamandır aklımı kurcalayan bir şeyi sizinle paylaşmak istedim. ben maalesef duygularımı üst düzeyde yaşayamıyorum. üzüldüğüm zamanda sevindiğim zamanda da hep sönük kalıyor. bir haber alıyorum normalde beni çok sevindirmesi gerekiyor ama öyle olmuyor çok normal bir şeymiş gibi karşılıyorum. veya kötü bir haber alıyorum çok fazla üzülemiyorum. aynı olaya diğer insanların çok üzüldüğünü görünce kendimi kötü hissediyorum sıkıntı bende diye. 2 gün sonra kpss var mesela ama kendimi hiç kpss ye girecek öğrenci gibi hissetmiyorum. çalışma sorumluluğumu yerine getirmem gerektiğini biliyordum onu da yaptım zaten ama bunun dışında ne kaygı var ne heyecan var. üniversiteyi kazandığımda da çok sevinememiştim. halbuki ablam havalara uçmuştu sevinçten. neden böyle oluyor dostlar bu konu hakkında bilgisi olan söyleyebilir mi ?

fikrimce zevklerini biraz değiştirip kendine uygun farklı bir tarz bulmalısın. ben bu şekilde bahsettiğin sorumları aştım. umursamazlığımdan kendim bile şikayetçiyken asıl düşünmek istediğim şeyleri keşfetmek için yalnız başıma kendimi sorgulamaya başladım. sen ne yapmak istiyorsun öncelikle onu bul. tabii ki bu kariyerle alakalı olarak değil. genel olarak. kim olmak istiyorsun ama kimsin bunu keşfetmelisin.

8 yorum daha var, göster