bitmishaziran
geçirdiğimiz son gün. okuldayız ben bütten çıkmışım o da yanımda onun büt saatini bekliyoruz birlikte. kantindeyiz ne zaman otursak hemen sandalyemi kendi dibine kadar çeker bana sarılırdı dibimden ayrılma derdi. o gün de oyle oldu. tam dibindeyim. kulağı ağrıyordu rahatsızdı biraz bende kıyamam diyip kulağından öpmüştüm. iyi gelir umuduyla. öyle vakit gecirdik bazen konusmazdik sadece bakışır ve gulerdik birbirimize. o gece de memleketine gidicekti onun mutsuzlugu vardi uzerimde. neyse sinav saati geldi catti geldi beni optu yanaklarimdan basarilar dedim ve cikip gitti kantinden. bende elime telefonu aldim oyle bakinmaya basladim biseylere. cok gecmeden tekrar geri girdi iceri ve upuzun sarilip alnimdan opup gitti bu seferde. anlamadim etrafimizdakiler bakindi bize sasirmis gibi gulumsediler. biseyler hissettim sanki o sarılışı farklıydı anlam veremedim. o gittikten sonra hemen annemi aradim. anne cok farkli sarildi sanki ayrılıcak gibiydi bir garip oldum dedim bunu anneme anlatirken bile gozlerim dolu doluydu. annemde sacmalama ozlemis belli ki gidicek ya ondan buruk belli ki o da dedi. yine de rahatlamamisti icim. cok degil bir yarim saat sonra sinavdan cikip yanima geldi dolmuşlara dogru ilerledik birlikte. yuzu asıktı benimde oyle gidicek diye mutsuzdum. sonra dolmuşa bindik. sinavlardan dolayi o hafta pek gorusememistik simdi de 1 saat gorusup gidicek diye koyuyordu bu durum bana. adam akilli vedalasamadan gidicekti sevdigim. dolmusta eli elimde oyle giderken bu telefonunu kurcalamaya basladi bende napiyorsun diye sordum bekle dedi birine telefon etti. aradığı kisi otobus firmasiydi biletini bir gun daha erteletip benle vakit gecirmek icin aramisti. şasırdım yuzune baktim usulca gulumsedim o da optu beni yanagimdan. bileti erteletmek icin gittik ama bu mumkun degilmis bileti elinde olmadigi icin. ailesi biletini karsi taraftan almisti diye erteletemedik. sonra icimdeki o mutluluk tekrar ucuverdi gitti. yine huzun kapladi icimi bir gun bile olsa fazladan gorebilicegim o firsati da lanet bir kagit parcasi yuzunden yitirmistim. bir yere gittik oturduk. gozlerim dolu dolu onu seyrediyorum konusamiyorum bile o da surekli yuzunu gizlercesine basini omzuma yaslayip durdu. saclarini oksadim saclarindan optum kokladim sarildim. hadi uzgun hatirlamak istemiyorum seni gul yanimda simdi sonra uzulursun yine dedi. tamam dedim ama ne mumkun inanin hayatimin en zor anıydı. insan duygusunu gizlemeye calisirken ne kadar zorlaniyormus aslinda o gun farketmistim. icim buruk mutsuzken gulumsemeye calistim surekli. kalktik durağa geciyoruz tam o sirada seninle bisey konusucam gidince dedi noldu ki dedim anlaticam dedi. ailesiyle ilgili oldugunu soyledi belli ki bazi sorunlari vardi. hala mutsuzdu. durağa geldik binip gidicem otobusu sarilarak bekledik. sonra bak kalbim senin icin nasil atiyor dedi kalbine koydu elimi hani ya atmiyor ki dedim sinirlendirdim. sonra yine sarildik elini aldim bak kalbim senin icin nasil atiyor dedim oyle bir atiyordu ki anlatamam size bunu. yerim senin kalbini dedi daha sıkı sarıldı. sonra dolmus geldi ve ben binip gittim. o son kez duyduğum kalp atışlarından başka bisey hatirlamak istemiyorum o gune dair. eve geldim uzunca agladim gitti diye. bana farkli sarildin bugun diye sordum 15 gun yokum ondan dedi. sonra konusamaz olduk ve tatilin bitmesine 2 gun kala ayrilmak istedigini soyledi. 2 gun sonra kosup sarilicagim adam bana bunu soyledi. hemde gece 4te atilmis bir mesajla. inanamadim deli gibi agladim. belli bir sebep bile vermedi. severek ayrilmak zorunda kalanlar var dedi. boylesi daha dogru sana zarar vermekten korkuyorum dedi. aklimda binlerce soruyla kalakaldim geldiginde son kez bulusalim dedim sonra biticekse bitsin. 1 hafta sonra geldi. 2. kata cikiyorum dedi bekle orda geliyorum dedim. o 2. kata çıkarken bacaklarimi titremesi gozlerimin dolu dolu olusu ve icimden mırıldandığım o sarkiyi hic unutamiyorum. "yürüyorum hasretin acının üstüne, sıgmıyorum dünyaya dar gelıyor, geceler mi uzadı bu karanlık ne? gönlümün bayramları şenliği sondu" bu sarki caliyordu sanki icimde. neyse geldi soyle dedi gel suraya oturalim dedim oturduk. o gunde o kadar kalabalik ki o kat anlatamam size. yurumuyor dedi yapamiyoruz dedi. neyi yapamiyoruz dedim. yapamiyoruz dedi neyi dedim cevap alamadim. tabi artik bir yere kadar dayanabiliyor insanda gozyaslarim akmaya basladi istemsizce. son kez sarilabilir miyim dedim. sesi kısık bir bicimde "son kez" dedi. sarildim koklamaya calistim ama kokusunu alamadim lanet olsun ki hastaydim ve burnum tıkalıydı. o sarilmadi kavramadi beni ama basini omzuma koyusunu derince nefes alışını kokumu koklayışını unutmuyorum. sonra kalkti ayaga sevmiyor musun beni dedim yuzume bakamadi sevmiyorum dedi yemin etmesini istedim niye istiyorsun bunu simdi dedi. o sirada gozyaslarimi siliyordu eli yanagimda. zorla da olsa o yemini etti. tam o sirada tekrar gozyasimi silmeye yeltendi dokunma bana diyip basimi diger tarafa cevirdim o sirada yuzume bakti afalladi gidiyorum ben dedi sonra tekrar yuzume bakti cevap bekler gibi bisey demedim. sonra gorusuruz o zaman dedi yine cevap vermedim ve suratima oylece bakip gitti. o koridor boyunca onu seyrettim benden gidisini aglayarak seyrettim. siz benim nefretlerimi bilemezsiniz. siz benim 2.kata olan nefretimi o kata her geldigimde nefretle oturdugum o sıraya bakışımı, o katı gormek istemeyisimi hic birini bilemezsiniz. benim umutlarim benim hayallerim 2. katta yıkıldı mahvoldu. oysa kim bilirdi o 2. katın canımdan can alıcağını. kimse... seviyorum iste her ne olursa olsun o 2. kata inat seviyorum !!

Yorumlar

pikapikacu
kizim yazma şunları her seferinde yaram deşiliyor her seyimiz mi ayni olur senle kader arkadaşimsin resmen sabredelim inşallah güzel gunler yasayalim bizde. beklediğimize deger umarım @bitmishaziran