ilahiyatci
belki "gerici" "yobaz" falan gibi düşüncelere kapılabilirsiniz bu söyleyeceklerimden sonra ama ben yinede söyleyeceğim. kaçınız inanıyor, kaçınız inançsız bilmiyorum ama ben inanan birisi olarak allah'ın yasakladığı şeyleri (en başta da "yasak ilişkileri") yaptığımız için bu durumda olduğumuzu düşünüyorum. kendimi de bu durumdan tenzih etmiyorum. allah'ın bize "yapma" dediği şeyleri yaptığımız için mutsuzuz ve yaptıkça da mutsuz olmaya devam edeceğiz. eskilerin yıllarca süren evliliklerine imrenerek bakarken "acaba sırları ney" diye düşündünüz mü hiç? eskiden "sevgili, flört, bilmem ney" var mıymış? çok sevip aşkından öldüğümüz kişiler gün gelip arkasını dönüp gidince acı çekiyoruz. peki hiç düşündünüz mü yaşanmışlıklar olmasaydı bu denli acı çeker miydik? kendimi tam olarak ifade edemediğimi de düşünüyorum ama biraz olsun düşünmeye sevk etmek istedim umarım yanlış algı oluşturmaz

Yorumlar