Yabadabadu 🔥
dün, yakın arkadaşım olarak gördüğüm bir insandan, darbe yemek nasıl bir duyguymuş yine, yeni, yeniden tattım. gerçekten acı verici. gurur kırıcı. utanılası bir durum, benim için. ama allah içimi biliyor ya hani. umarım yaşadığım çelişkelerin, düşüncelerin, hayal kırıklıklarının, bu benim "dosttum" beni satmaz demelerimin son demini döküyor olurum. anlatacak ne mecal, ne de göz yaşım var. İnsanlar acımasızlar. o yüzden kimseye kırıldığım noktaları söylemem. kendileri bulup düzeltsinler isterim. ben söyledikten sonra kırılmanın ne anlamın var ki. İçime atarım. biriktirir, birirktirir son damlaya ulaşıncaya kadar söylemez. yinede kendime saklarım. çünkü bir insanın yanlışlarını düzeltmeye çalışmak, kırgınlıkları onarmaya çalışmak, beni yıpratır. yıprandım. tükendim. dost diye birşey yok. ben çok salağım, aptalım, gerizekalıyım. İnsanları kendim gibi sanıp. dostluk kavramına oturtuyorum ve istisnalar olsada yanılıyorum. bu gerçekten acı veriyor. tüketiyor. İnsanlardan nefret etme eğilimi değilde, uzaklaşmama sebep oluyor. allah kimseyi çaresiz ve gurur kırıcı bir durumda bırakmasın. özellikle de dost kazığı hayatta yaşatmasın. ben de yaşadım, artık sizdenim. yakınların olarak gördüklerin, aslında senin kusurlarınmış. (13.06.2016) tarihinide atalım. İlerde olurda okursam. dost kazığı yiyeli baya zaman geçmiş, diyebilmeliyim. allah'a emanet olun.

Yorumlar

ilahiyatci
allah var, allah yâr.