misty
İlkokulda iken bir akşam elektrikler kesilmişti.babam çalışıyor idi.ben de annemin yanına korkmuş halde giderken zil çaldı karanlıktan da hiç hoşlanmam korkarım kaldım öyle.sonra geldi elektrik bir anda ben de olabildiğince parmak uçlarımda kendimi yükseltip dürbünden bakmayı denedim.önce karanlıktı sonra binanın ışığı yandı ve dev yerasa bir adam karşımda saçları kıvırcık siyah ve bonus olma olayını aşmış artık farklı bir boyutta ve çok değişik hani kötü gülüşü olur ya ya da anlamışsınızdır rahatsız edici bir gülüş vardır gözler filan degisik bakar oyle bir surat ifadesi vardi.fazlası ile korktum daha 8 yaşında filanım zaten o aralar da geceleri saçma sapan rüyalar görüyordum.uzunca bir süre de devam etmişti bu.o yüzden karanlıktan hazzetmem çok.aklımı kurcalayacak bir şeyler olmadıkça geceleri balkonda oturmadım şu iki sene içerisinde çünkü fazlası ile kuytuda oluyor balkon ve rahat edemiyorum.bunu neden anlattım bilinçaltimda öyle bir yer etmiş ki aslında ben geçmişte kaldı diyordum.annem ve bina sakinleri bir amaç için bu saatlerde bir araya geliyorlar yani evde tekim birden kapının kurcalandığını duydum.anahtar deliği ile uğraşıyor biri.ve ben koridorda zınk diye kaldım.belki gerçekten kötü düşünen biri ya da şaşırmış bir bina sakini bilmiyorum.ama bende oluşan çağrışım çok farklı.kıyıda köşede artık üzerini örttüğümü düşündüğüm bir şeydi.o küçük kızın hissettiği korkunun aynısını o kadar zaman geçmiş olmasına rağmen birebir hissettim.o zaman içeri gidip anneme sığınmıştım tedirgin olunca.şimdi ise kendime sakin olmam gerektiğini söyleyip odama saklandım.sıkı sıkı kapattım kapımı.çok basit bir şey belki ama öyle şeyler yer ediyor ki söküp atamıyorsun ya da yok edemiyorsun demek ki.korku da bunun en önemli temsilcilerindenmiş.İlerde tamamen yalnız kaldığım bir zaman olursa kimin kimden önce öleceği bilinmez ama aklıma bu geldi.şimdi ailem var sadece bu kadar düşünen.ama kimse yok başka.etrafımda onlar olmayınca ben kendimi sakinlestirmeye çalistim.ve gün gelir ayrılırsak ben aslında yalnızlığın ne demek olduğunu net bir şekilde öğreneceğim.şu saatte bunlar da nereden çıktı denebilir ama oldu işte.zaman geçtikçe kardeşim olsa güzel olurmuş demeye başladım.neyse sizi koruyup kollayan insanlara daha fazla hissettirin sevginizi.çünkü bir tek en yakınlarınız, sizi en çok düşünen insanlar yapıyor bunu..İlla dile dökmek gerekmiyor bir sarılma ya da gözlerinin içine bakıp bunu hissettirme ile yapılabilir bence.velhasıl onlara iyi bakin dedikodu meclisi ne olacağı belli değil çünkü.ve evet tekrar başladı umarım yolunu şaşırmış bir teyzedir lan ramazan ramazan öbür türlüsü...

Yorumlar

kebelek
@snorlax bende öyleyim ya kulağımı örtmeden olmaz 😂 ben ilk tek başıma uyuduğum da baya korkmuştum hatta 😌😂