kucağımda duran dondurma kasesi göz yaşlarımla doluyor git gide.yanağımdan ardı ardına akan ılık gözyaşlarım dondurmamı eritti.İğrenç bir hal ve tat aldi dondurmam gözyaşlarıyla karışık.şu an aglamaktan bulanan gözlerimle dondurma kasesini izliyorum.renkler birbirine karışmış berbat bir görüntü..İşte benim hayatım da böyle.her şey karmakarışık..ve bu karışıklık beni çok mutsuz ediyor.bıktım,yoruldum.yaşamak istemiyorum artik .nefret ettiğim bir ailem var.her sabah uyandığımda gördüğüm kişiler bana iyi gelmiyor,anlaşamıyoruz ve bunun ne demek olduğunu kimse yaşamadan bilemez.aslında aile fertlerini ayrı ayrı seviyorum.ama bir aradayken kimse kimseyle anlaşamıyor ve mutsuz ailemiz yaşanılmayacak bir hal alıyor.aslında en rahatsız olduğum kişi babam.tamamen zıt kutuplardayız.sevmiyorum da galiba artık.nötr bir şekilde yaşıyoruz.aİle kelimesinin hiçbir anlamı yok benim için.rastgele 4 kelimenin birleşimi sadece.ve şunu anladım ki insanlar asla değişmiyor.galiba degismemek insanların dna sında var.babamı değiştirmeye calistim begenmedigim huylarini devam ettirmemesi gerektiğini defalarca soyledim ama yok olmuyor arkadaş.insanların huyları ne yazık ki değişmiyor.boşuna dememiş atalarımız bir insan 7 sinde ne ise 70 inde de odur diye.kesinlikle doğru bir şey bu.neyse uzatmayalım size bir şey danışmak istiyorum.şimdi babam ve annem anlaşamıyor.en büyük hayalim annem ve babamın bir gün boşanması.ve ben bu bir an önce olsun istiyorum.ya da ailemden bagimsiz yasayip annemi o adama birakip oylece gitmeyi düşünüyorum.şimdi okulumu dondurup bir işe girip çalışıp annemle birlikte yaşayıp anneme mi bakmaliyim, yoksa bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyip elimde avucumda ne varsa nakite çevirip bambaşka bir hayata kendim mi başlamaliyim.siz olsaniz ne yapardiniz?

iki secenegi de tercih etmezdim. ben okulumu bitirip, sonrasinda tek tek sorunlari çözmeye gecerdim. çünkü su an @regenbogen 'in de dedigi gibi çalışıp da annemi yanima alabilecegim veyahut da tek basima hayat surebilecegim bir işte çalışamam ben. çünkü doğru düzgün bir hayat tecrubem yok. en azindan elimde bir diploma olacak okul bitince. o diploma ile bir is bulacagim. ve anneme karismazdim. onunla konusurum ve onun kararina saygi duyarim. kocasini seven ve bosanmak istemeyen bir kadini evladi bile zorlamamali bence. bu yanlıştır. yani demem o ki sen okumalisin. daha sonrasinda tek tabanca bir sekilde mi yoksa annen ile beraber mi gidecegine karar vermen daha mantikli.

3 yorum daha var, göster