yerdekigokyuzu
gerçekten büyük konuşmayın ve duanın gücüne inanın gençler. bir anımı anlatayım hemen; sbs'ye girdikten sonra konya'ya gitmiştik. camide tanımadığımız yaşlı bir teyze gelip ablamla benim okullarımızı sordu.bana "benim oğlum öğretmen inşallah sen de öğretmen olursun dua edeceğim size" dedi gitti ve ben ağlamaya başladım öğretmenlik okumak istemiyordum çünkü. sonuçlar açıklandı ve anadolu öğretmen lisesi kazanmama rağmen gitmedim sanki oradan sadece öğretmen çıkıyormuş gibi öğretmen olmak istemiyorum asla ben diye ağladım günlerce ve bir anadolu lisesine yazdırdılar.
yıllar sonra ne mi oldu? ben türkçe öğretmenliği son sınıf öğrencisiyim..

Yorumlar

Yabadabadu 🔥
yorumları okudumda, herkes benzer olay yaşamış. ben de benzerliklere bir tane daha ekleyeyim dedim . :p ben de, lisede babamın tayini yüzünden başka şehire gitmek zorunda kaldım. toplam, ilçede 3 adet anadolu lisesi vardı. aralarından ayırıp seçim yaptım. uzaklık, binanın büyüklüğü, hocaların tiplerine, sosyal aktivite ve eğitim düzeyine göre sıralamaya koydum. emindim birinci seçeceğim lisenin geleceğine fakat bu lise olmazsa 3. sıradaki liseye asla gitmem demiştim. herşeyden önce yolu uzaktı. gittik konuştuk. müdür sınıfların dolu olduğunu söylemiş, ki bence değildi almaları gerekirdi. herşeyden önce puanım yetiyordu. 2. sıraya koyduğum lisede pek iyi şeyler duymadığımızdan dolayı 3. sıraya koyduğum liseye yazılmıştım. ve babama asla yürümem ben bu yolu dediğim için yine eşek gibi yürümüştüm. birde üstüne bununla arkadaşlık yapmam dediğim kızla can ciğer oldum. o da yetmedi, yemekhanesinde asla yemek yemem dediğim, yemekhaneye muhtaç kaldım. büyük lokma yiyip, büyük konuşmamak en iyisi