yıllar sonra samsuna dönmek yaramadı sanırım bana. her ne yapsam içimdeki buhran ve o pesimist renklerdeki bulutlar gitmek bilmiyor. bugün yine bir diğerlerinden hiç bir farkı olmayacak olan cuma. birazdan saçma sapan dışarı çıkacağım, oradan oraya gidip durup en sonunda elimde iki şişe bomonti ile kendimi evime atacağım, içip sızıp kalacağım bir akşam olacak. hayırlısı diyip kenara çekilmek en iyisi sanırım.