fakirfilozof
hiç yaşayamayacağım şeyler düşledim , okunmayacak şiirler yazdım , insanlık ayıbı küfürler ettim , gerçeğin göremeyeceği yalanlar söyledim.
gece vakti nefes aldım ve gece vakti öleceğim elbette. benim elimden veya azrail'in ne fark eder ki ?
yalnız oldum hep. öyle kolay yalnızlıkta değildi bu. fiziksel veya ruhsal birşey sayılamazdı. bir zaman sonra bir iç organınız oluverirdi bu şey. ben de de öyle oldu.
kadınları ise hiç anlayamadım . onlar tamamen üst insandı ve biz erkekler birer kopyaydık. hani bir kadın su içer odadaki tüm erkeklerin çişi gelir. o mantık işte . hayat küfürlü bir komedi filmiydi erkek ise o sansürdü.
hiçliğin ve piçliğin arasında volta attım sürekli. hiç bir türlü dengem olmadı. dağınıktım ve dağınık yaşadım. yavaş yaşadım, yavaş öldüm. defalarca öldüm hatta fakat belli etmedim . belki de edemedim.
belirsizlik tohumumdu, dağınıklık ise suyum.
anlaşılmayı bekledim hep, anlaşılamadım. korkar oldum insanlardan ve korkamadım. çünkü insanlardan korkmaktan da korktum. çok ürkütücü varlıklarız.
siyasetin, vatanın ve bir dinin parçası hissetmedim kendimi. klavyenin başından vatanı kurtaramadım. irkçılık kapasitem de yoktu. eşitlik dersen o kim derim herhalde.
bu arada haşa gök delinse büyücü düşer mi toprağımıza?
ve geçmişin izlerinden asla kurtulamadım . bana acı yaşatan tüm insanlara, doğaya, cansız varlıklara buradan teşekkür ediyorum, teşekkürler.
teşekkürler.
çay içtiğimi söylememe gerek yok sanırım

Yorumlar

Sjhdjsjs
ağlayabilirdim çay içtiğini söylemeseydin şayet 😂😂