frankkafza
hep psikoloji okumak istemişimdir. kazansaydım eğer deliler gibi isteyerek severek çalışırdım derslerime. hiç uyumadan araştırmalar yapabilirdim.
ts puanı olarak sağlam bi puan yapmama rağmen alakasız bir bölüme gittim. çocuklarla anlaşamama rağmen çocuk gelişimini seçtim. dgs ile geçerim çalışma olayı kolay vs vs diye diye kendimi ikna ettim.
şimdi okula başlayacak olmama rağmen içim buruk. keşkelerle doluyum sevgili omülüler. ben bu bölüme ait değilim. ama gel gör ki aileme anlatamıyorum bunu. tekrar mı hazırlanacaksın sınava, saçmalama diyorlar. 20 yaşındaymışım daha ne kadar geç kalabilirmişim...
hadi en kötü 5 yıl geç kalayım, istediğim mesleği yapayım. bu mantıkta olmak gerekmez mi?
benden çocuk gelişimcisi olmaz. bunu biliyorum sadece.
istemiyorum da zaten.
napmalıyım peki sayın omülüler? aileme hiç bahsetmeden deliler gibi lys mi kasayım? okulla beraber yapabilir miyim bunu sizce? çok umutsuzum, çok mutsuzum:(

Yorumlar

Sjhdjsjs
yolun başındasın hiç birşeye geç kalmış değilsin. ne yapmak istiyorsan onu yap.