neymiş efendim odamdan çıkmıyormuşum.azıcık onlarla vakit geçirseymişim iyi olurmuş.bir kere yanlarına gidip neden sevmediğim bir program,dizi,film izleyeyim?hadi televizyon kapalı diyelim,bu sefer ben sohbet etmek istemiyorum çünkü konu dönüp dolaşıp bana geliyor.küçücük bir şey deseler hemen gözüm doluyor o yüzden ağlamamak için kendimi tutuyorum.yine de "sürekli odandasın." "dışarı çık." "çıkacaksın!" neden zorlanıyorum?sizinle vakit geçirmeyi sevmediğimi neden anlayamıyorsunuz?ben odamda,dizilerimle,filmlerimle daha mutluyum.şimdi de tutturmuşlar piknik yapmaya gidelim.pikniği severim.giderim de normal şartlarda ama bizim evin olduğu bir piknik alanına gidecekler.oraya gidince zorla da olsa bir kaç gün esir hayatı yaşıyorum.anlatamıyorum sanırım köyü sevmiyorum,köy evinde kalmayı sevmiyorum,böcek korkum var benim.neyse pikniği de reddedince başladılar gene.yok efendim geleceksin o kadar.abi gelmiyorum ya!size ne?!hadi kalma işini de hallettik.kaldım diyelim ama yine onlarla vakit geçirmek zorunfa kalıp,konunun bana gelmemesi için dua edeceğim...

yeminle aynı ben ys o odaya girmicem yok telefonlada uğraşmicam seni çok iyi anlıyorum @iyideiyiolsun

aile bu hayatta tek gercektir.