yerdekigokyuzu
aşırı utangacım gençler. bunun çözümünü bulamadım malesef. derste sunum yapmam gerekiyorsa o gün okula gelmiyorum mesela. kaybolduğumda kimseye 'burası neresi' demedim, dolayısıyla da aynı yerde defalarca kaybolurum genelde. tramvayda ne kadar az kişi o kadar iyi diye düşünerek durakta bir buçuk saat beklemişliğim var. hatta sınıfa herkesten 1 saat önce gelir kimse yokken yerime otururum. başıma silah dayasalar tanımadığım insana 'meraba' diyemem. peki arkadaşlarım var mı? var, hemde çok. ama hepsi onların yanıma gelip konuşmasıyla oldu. aslında insanlarla çok iyi anlaşabilmeme rağmen asla ilk adımı atamam. biri benden hoşlandığını söylediği zaman kendimden uzaklaştırmak için elimden geleni yaparım, çünkü kendimi biliyorum çocuğun gözlerine bakamıycam ikimize de zehir edicem günleri. zaten bu zamana kadar hiç aşık olmadım,bişeyler hissetmediğim kişilerle de sevgili olmak prensiplerime ters olduğu için hepsini reddettim. lisede 4 okul değiştirdiğimi, üniversitede omünün 3.okulum olduğunu söylemiştim. bu yüzden aslında insanlara daha alışkın olmam gerekirken daha fazla içime kapandım.İstemsiz bir şekilde insanlardan kaçıyorum. dedikodumu yapanlara demek istediğim; hayır arkadaşlar "kendini beğenmiş, havalı, burnu havada,erkekleri yanına yaklaştırmayan, kimsenin yüzüne bakmayan" bi kız değilim. utangacım, o küçük beyninize sokun bunu.

Yorumlar

yerdekigokyuzu
ben kendimi düzeltmeye çalışıyorum @anonim_bayan ama olmuyor, insanlardan o denli kaçıyorum ki tam 2 aydır hiç dışarı çıkmadım.