İçimde benimle kalan kimseyle paylasmadigim ama artik paylasmak isedigim dusuncelerimi yasadiklarimi anlatmak istiyorum . kucuktum eve gidiyordum apartmanin icine girdim ve arkamda birinin oldugunu.hissettim arkami dondugumda adam bana sus isareti yapti sonra beni kenara cekti pantolonumu indirmek istedi apartman 3 katti ve evde kimse yoktu yukariya bakarak anne diye bagirmaya basladim bana susmami soyledi ama korkmustum cunku karsi komsumuzun apartmanlarinda oynarkende biri gelmisti ve bi arkadasimizi koseye cekip bizim gitmemizi soylemisti. benim susmadigimi gorunce gitti bunu annemlere anlattim . bir gun odamda uyurken misafir geldi gelenler yakin akrabamizdi surekli gorustugumuz insanlar sesleri duydum ama gozumu acmak istemedim sonra odama biri girdi adimi seslendi yine cevap vermek istemedim sonra elini genital bolgeme koydu ve ben cekmedigini gorunce kipirdandim bu olayi kimseye anlatmadim ama onu hep gormeye devam ettim hala ediyorum onu gordugumde her zaman bu olayi hatirlamiyorum bile normal bi insani gormus gibi oldugum zamanlar oluyo .hep cinsel konulara merakli oldum ilgimi cekti arkadaslarimdan daha cok ilgili oldugumu hissedebiliyordum ve halada oyleyim aslinda baska kizlarin da ben kadar olup olmadigini bilemem ama oyle hissettim. bazen erkek arkadasimdan bile fazla oldugunu hissettigim oldu bu yuzden psikologa gitmeyi ve yasadiklarimi anlatmayi istemedim ama anlasilir ve aciklama yapamam diye korktum simdi en azindan birilerinin bildigini bilicem

yorum yapmak istedim ama ne tür bir açıklıkla konuşabileceğimi kestiremedim genede fikrimi sorarsan bir psikoloğa gitmen ve olanları anlatman en iyi cevabı onlar verecektir.

hislerin ya da yasadigin olay senin seçimin degil bunlardan dolayi sucluluk duygusuna kapılma mutlaka psikologa git daha iyi hissedeceksin hem buraya yazmak bile seni rahatlatmis gibi görünüyor

olaya freudyen yaklaşırım da şimdi sizin algı ve tabularınız kaldırmaz

cinsel konulara etrafındakilerden daha yatkın oluşun küçük yaşta istismara uğramış olmanın verdiği en kötü yan etkilerden bir tanesidir. yaşadığın şeyi annene anlatabilmiş olmana çok sevindim, anlatamayınca işler çığırından çıkabiliyor çünkü. ve asla ama asla suçlu olanın sen olduğunu düşünerek kendine eziyet etme, istismar mağduru çocuklar asla suçlu değillerdir, azmettirici olduğunu dahi getirme aklına. ve eğer bu konuda aşamadığın şeyler olduğunu düşünüyorsan ve bir uzmandan yardım almanın sana iyi geleceğini hissediyorsan da hiç çekinmeden bir psikiyatriste veya psikoloğa görünebilirsin. duygusal veya fiziksel herhangi bir istismarın, özellikle de çocuk yaşta karşılaşılan istismarın yetişkinlik dönemlerinde çekilir acısı, o yüzden kendine dikkat et. ve söyleyeceğim en önemli şey de şudur, şayet ileride çocuk sahibi olmak isteyen biriysen, ne pahasına olursa olsun evladını bu gibi durumlardan korumaya çalış. çevremizdeki pedofili hayvanlar azalmayacak, yalnızca ebeveynin bilinçliliğiyle önüne geçilebilir bunun. ve kendinde olup biten şeyleri anlayabilmen için çocuğun cinsel istismarı üzerine yazılmış makaleleri okumanı tavsiye ederim..