kalktim bi yuzume su vurayim sabah icin yumurtalari hasliyim falan dedim. sonra baktim telefona durdum disari baktim actim telefonu faceni kapatmisti bir baktim onumde resmi duruyor. dudaginin ustundr hatiri sayilicak guzellikte beni,fındık burnu kadar kucuk ve sevimli burnu,toprak kadar koyu kahve gozleri,her zaman taradigi sol kulaginin arkasindan dokulen kahve saclari yine karsimdaydi hani bilmem sizede oluyormu icinizde bir korlenmis seyin aniden bir anda alevlenmesi gibi bir anda kalbinizin yeniden hayatta oldugunuzu size bu aciyla gostermesi oluyormu. terk edilen benim ama yine ben dusunuyorum yine aklumda yine baskasina bakamiyorum sanki halan daha onunla sevgiliymisim gibi yolda giderken bir kiz goruncr kafami indiriyorum rahatsiz olmasinlar diye yine kimseyle konusmuyorum tek tutundugum dalim sporum.
bilmem daha once duymustum bi yerden gece sen onu dusunuyorsan oda seni dusunurmus diye acaba dogrumu ki bence dogru olmasin o mutlu olsun bende onu aklimdan cikarana kadar kimsenin kalbini kirmiyim. giderken ona cok kalpsizsin demistim bunu unutamicagini biliyorum belkide unutmustur biraz dengesiz biriydi.
sabahlayanlara gelsin;
ah eğleniyor kendi başına
ah neşesi yeter
ah umurunda mı sandın bu dünya
ah neşesi yeter