sanırım birisiyle bir ilişkiye başladığımız zaman evlilik yemininde geçen "iyi günde kötü günde" cümlesini kendi kendimize istemsizce kabul etmiş oluyoruz ve bence bu müthiş bir şey.az önce erkek arkadaşım ailesi ile çok büyük bir kavgadan çıktı aradı beni ağlıyordu içim cız etti.benim ayakları yere sağlam basan her şeyde dimdik ayakta duran sevgilimin içinden babasından dayak yediğinde annesine sığınan küçük bir çocuk çıktı adeta.onunla birlikte ağlamamak için kendimi öyle zor tuttum ki.bazen aileleri gerçekten anlayamıyorum neden evlat ayrımı yaparlar ki?ben evlatlık olmama rağmen böyle bir ayrımla karşılaşmadım fakat benim minnak sevgilime bunu yapıyorlar ve benim elimden sadece ona saçma sapan sözlerle destek olmak oluyor.keşke elime sihirli bir değnek verselerde onu tüm mutsuzluklarından kurtarsam bedeli bir daha asla birlikte olamamak olsa bile o sihirli değneği isterdim...

yok be kimse üzülmesin 😂 'kelebek' değil kebelek 😂😉

5 yorum daha var, göster