burada içini dök yazisini gördükçe yazasim geliyor. bazen dolduruyorum uzun uzun sonra siliyorum. hiç bi zaman dertlerimi birine açabilen biri olmadim. aslında çok hayat dolu olduğumu söylerler. evet bazen çok hayat doluyum ama bazen diplerde. o diplerde olduğum zamanlar da bile agiz dolusu gülmeyi basarabildim. başarmak istemeden. gece boyu aglayip ertesi gün siniftaki arkadaslarimi kahkahaya boğabildim. böyle olmak istemiyorum yani üzgün oldugumda anlatmak istiyorum aslında. aglayacaksam ağlamak istiyorum. ama tam anlatacakken düşünüyorum sacmalama deyip unutturuyorum kendime. ne gerek var bilmesine diyorum ben biliyorum ya o bana yeter. bir ara deftere yazmayi denedim sirf bunun için çok tatli ajandalar aldigim olmuştur ama en fazla 3 gün dayanabildim 3.günün sonunda ben biliyorum senin bilmene ne gerek var deyip yirtip attim. yazdiklarimdan karamsar biri olduğum anlasilmasin. ben sanirim anlatamadikca buyutuyorum içimde. bilmem belki de karsimdakinin bu durumu zamani gelince bana karsi kullanabileceğini düşünüyorumdur. ama öyle olsa kiz kardeşime neden anlatmayayim ? yani o bile yuzeysel bilir kavga ettiysem nedenini ve ayrildigimizi. İcim kan aglasa da uzuluyorum demem ona da. neyse uzun bir yazi olacak ama en azindan ben sizin beni bilmediğinizi bilerek içim rahat bi şekilde anlatabilcem. siz hic bi insan için elinizden gelenin fazlasini yaptiniz mi? ben yaptim. 6 senedir bir şekilde kopamadigim birine. gerçekten bi şekilde kopamadik. ayrildigimizda bile aylar sonra bazen yil geçtiğinde bile bir yerde bi şekilde muhatap olduk. İsteyerek. ama belirsizlik var ya yoruyor insani iste. ne tam geldi ne tam gitti. ortada bi yerde. hayatima bi şekilde yön veremedim. çünkü biliyorum o gelecekti. bekledim. geldi. gitti. sonra bi kaç ay önce geldi benim için uzak bi yoldan. uzun uzun konuştuk. olmayacagini soyledi. ben de benim bi beklentimin zaten olmadigini bazi şeylerin üstünden çok zaman geçtiğini söyledim. tabi bunlari derken benim ciğer curudu. ( e mübarek madem olmayacak senin için geliyorum deyip o kadar yol niye geldin niye her defasinda hayatima girdin ) o son görüşmeden sonra onu her yerden cikardim yazdi cevap vermedim. artik yoluma bakmak istiyorum. seviyo muyum hayir bu sevgi olamaz. bu aliskanlik biliyorum. ama yine birine adım atamiyorum. başka birini sevmek istiyorum. ama olmuyo. İsin acikcasi büyük bir boşlukta gibiyim. her şeye inancimi yitirmiş gibiyim. aska , sevgiye , güvenmeye , inanmaya. bakin şunu anlatayim mesela: öncesinde ayriyken herkesten uzak olmak için kuma inip onu arayip hüngür hüngür ağlayarak onu sevdiğimi söyledim. hatalar yaptigimi ama telafisi olmayacak şeyler olmadigini söyledim. bana o kadar güzel konuştu ki geleceğim bekle dedi oturup konuscaz dedi her şey yoluna girecek dedi ve ertesi aksam başka biriyle ciktigini öğrendim.( o değil de ben baya büyük kazik yemisim yazarken fark ettim ) ve bi kaç ay öncesi yine gittim. zamanında beni isterken ben onu çok reddetmistim acisini cikardi demekki benden bazen de boyle düşünüyorum işte.
o zaman bunun üstüne bir de sizi duman-bekle dedi gitti dinlemeye davet ediyorumm. ah arkadaşlar ölüm gibi bi şey oldu ama kimse ölmedi.