bugün candan kardeşimin ölüm yıl dönümü. çocukken enkaz altından yeni çıkarılmış kolum kırık bir şekilde yetimhaneye ağlayarak girdiğim ilk an koşarak yanıma gelmiş kolum iyileşene kadar benim hemşirem olmak istediğini söylemişti. çocuktum küçüktüm fakat onunla olan her anımı en ince detayına kadar hatılıyorum.öyle güzel bir kızdı ki hep büyüdüğünde manken olmak istediğinden bahsederdi.fakat büyüyemedi... tek yaptığı şey fazladan bir dilim ekmek istemekti. onu buz gibi havada üstünde kalın hiçbir şey olmadan bahçeye koymuşlar sabaha kadar orada kalması cezasını vermişlerdi sırf bir dilim ekmek için.10 yaşında cılız küçük bir kız çocuğu nasıl dayanacaktı ki o soğuğa. can arkadaşım ölmüştü... çocuktum küçüktüm fakat ailemi kaybettiğim ilk andan itibaren o benim ailem olmuştu.kardeşim ablam her şeyim olmuştu. arkadaşlar yaşadığınız hayatın kıymetini bilin.yanınızdakilerin kıymetini bilin. kaybedince her şey için çok geç olabiliyor...

bu arada belirtmek isterim ölüm yıl dönümü bugün dedim fakat o kışın öldü sadece yetimhanede topluca mezarların ziyarete gidildiği gün hep bu tarih olurdu o yüzden çocuk aklımla arkadaşımın tam hangi tarihte yanımdan ayrıldığını bilemediğim için bende kafamdan bugün ilan etmiştim onun ölüm yıl dönümü diye... @oas susmam bazen içinde bir çok duygu barındırır inan sadece susman bile yeterli geldi 😊 @kavun güzel dileklerin için teşekkür ederim.inşallah sende hep mutlu olursun ve sende hep iyi insanlarlar karşılaşırsın 😇

3 yorum daha var, göster