omüdedikodu' yu bir kaç aydır takip ediyorum. güzel bir portal. bende hikayemi yazayım.. umarım sıkılmadan okursunuz.. şuan başka bir üniversite de okuyorum. üniversite 1.sinifta sınıf arkadaşım olan bir çocuğu sevdim. arkadaş olarak aramız çok güzel çok iyi anlaşıyoruz ama o ona olan duygularımı bilmiyor söyleyecektim ama kaybetmekten korktum. 1. sınıfı öyle bitirdim.. yaz tatilinde konuşmaya devam ettik ne yapıyorsa bana anlatıyordu bende anlatiyordum. hayatımda ilk defa birisi için uykusuz kalıyordum geceye kadar mesajlaşıyorduk. İkimizde ayrı şehirlerdeydik ama yinede çok mutluydum iletişimi koparmadığımız için.. sonra 2. sınıfta o başka bir üniversiteye yatay geçiş yaptı. öğrendiğimde çok üzüldüm ama olsun o mutluydu benim için çok zordu tebrik ettim onu.. benimse 2.sınıf zamanım çok berbat geçti ama ona mutlu olduğumu söyledim.. kimseyle konuşmuyordum, kendimi derslere verdim, hiç bir sosyal aktivitede bulunmadım, her yerde o aklima geliyordu. sınıfta oturduğu sırada, beklediğimiz dolmuş duraginda, yemekhanede, kantinde… unutamıyordum onu çıkmıyordu aklımdan, kalbimden.. okulda durduk yere ağlıyordum kız arkadaşlarıma anlatamadım içimde yaşıyordum.. bana edilen teklifleri hep geri çevirdim çünkü biliyordum ki kalbimde birisi varken başkasıyla yapamazdım. şehirlerimiz ayrıydı, konuşuyorduk hala bende ona hayallerimin üniversitesinin 19 mayıs olduğunu anlatıyordum bende oraya gideceğim derdim. notlarım çok iyiydi. şuan 3. sınıf oldum ve geçen gün omü’ nün yatay geçiş sonuçları açıklandı asıl olarak kazandım. sevdiğim çocuğun üniversitesinede basvurmuştum ve orayıda asıl olarak kazandım. şimdi sorayım napsın bu yürek? kalbimin sesi mi? hayallerimin üniversitesi mi?

@chiko yazdıklarına harfiyen katılıyorum. benim yerime bir başkası olsa gerçekten bende aynı şeyleri yazardım. ama kalbime dur diyemiyorum, uzak durmaya da çalıştım ama yapamadım. nasıl anlatayım kendimi onun yanında güvende hissediyorum çok iyi bir insan. belki bi umut diyorum. bu akşam iyice düşünmem lazım yarın iki üniversiteninde kayıt günü son.
@regenbogen cesaretim yok. normalde çok utangaç ve duygusal bir insanım. buraya yazdıktan sonra mesaj attım ona. ‘tekrar aynı sınıfta olmaya ne dersin diye?’ sevindi gerçekten. gel diyor bana 1.sınıftayken yaptıklarımızı özledim dedi. o da mı benden çekiniyordu kaybetmekten korkuyordu acaba diye düşünüyorum.

17 yorum daha var, göster