anonimmisali
kelimeler birer birer dökülürken dilinden anlam veremezsin düşüncelerin sana mı ait olduğuna. bir bakmışsın ki sen sen değilsin.hareketler,mimikler,jestler birer kopya. anıda bütün hayatın film şeridi gibi geçer gözlerinin önüne. okula başlaman, babanın canım kızım diye seni sevmesi ,ailedeki yerin, ilk uçurtman ya da bisikletinin pedallarina ilk dokunuşun.o andaki masumiyetin gözler önüne gelir.ve düşünürsün ne zaman yalan söylemeye başladığına ya da birini isteyerek,bilerek kırmaya,incitmeye çalıştığına.anlarsın batmışsın.sende dünyanın masum yüzüne kanıp siyah bulutların ardından güneş açacak zannetmişsin.oysaki unutmuşsun dünyanın acımasız yüzünü.

Yorumlar

maestro
offf... ağlıyorum şu an!!! tanrım ne çok acı var