mimarlique
havadaki bulutlar kadar doluyum ne içimi boşaltabiliyorum ne de yerimi değistirebiliyorum sadece biriktiriyorum. küllük doluyor boşaltıyorum, içimi boşaltamıyorum. bazen gökyüzü ciğerlerime doluyor nefes alamıyorum. vazgeçtim diyorum az geçtikten sonra geri dönüyorum. benim çığlık çığlığa atan bir kalbim var ve bihaber sahibi. biz yine de mutlu olalım biz olamasakta. nitekim çekilmez bu günlerin elbet bir sonu var.

Yorumlar

mrmimar
zaman mı oluyor çizim yapmaktan...