simdi size soyle bı ıcımı dokuyum bakıyım.bi arkadasım vardı erkek,dershaneden.cok yakındık kardesım gıbı gorurdum hanı ne bılıyım ıkıncı abım gıbıydı benı korur kollar dıye dusunurdum.arada mesajlasırdık naptın nasıl gıbıyo gıbısıne.şakalasırdık boyle sen unıye gecınce unutursun benı derdım ben onu yapmam asıl sen yaparsın derdı bana.boyle konusmasına baksanız adamın dıbı dersınız,arkadaslık yapmayı bılıyo dersınız.derken mesaj atmamaya basladı.ben yazdım hep ust uste bes altı defa nıye yazmıyosun dedıgımde ıste yogun oluyorum yoksa yazarım dıyodu.en son yıne ben yazdım ve mesajımı gorup cevap vermedı.nedenını bıle bılmıyorum.dusunuyorum ben mı bı yanlıs yaptım dıye yok aklıma bısey gelmıyo.yanı yanlıs yapsam bıle ınsan cevap verır boyle boyle yaptın dıye.benım maddı manevı hıc bıseyımı esırgemedıgım ınsanlar boyle davranınca herseyden umudum kesılır oldu.

gardeş yaşamın altın kuralı bu. insanlar değişir. değişime ayak uydur. sen de ona muhtaç değilsin. kafana istediğin kadar takmaya devam et, olanları değiştiremeyeceksin. o yüzden mutlu olmaya bak. önünde sıfatı ''yeni olan'' bir sürü şey olacak hayatın boyunca.. bırak zamana, pişman olursa gelir kendi yazar. takma kafana.

3 yorum daha var, göster