fakulteli
kampüsten eve dönerken yolda gördüğüm üniversiteli arkadaş. bana çocukluğumu hatırlattın. yanından geçtiğin ağaçlara elini sürterek, altından geçtiğin dallara da zıplayarak dokunmaya çalışman çok hoşuma gitti. gayet rahattın kim bakıyor kim ediyor falan umursamadan çocukluğunu yaşıyordu. okul çıkışına kadar arkadan hızlı adımlarla geldim. çok mutlu ettin beni çok sağol :)

Yorumlar

anonim
biraz çocuk ruhluyumdur
flak
doğayı seven insanlar bambaşka, bende bu gönderiyi okurken mutlu oldum :)