ceyrekmuhendis
dün otobüste bir çift vardı. 40 dakikalık yolculuk boyunca onları izledim ve dinledim. umarım benden rahatsız olmamışlardır. genelde insanlara bakan birisi değilimdir ama onları izlememin sebebi çok farklıydı. onların arasında tuhaf bir ilişki vardı. ders hakkında konuşuyorlardı. kızın bölümü sanırım ingilizceyle ilgiliydi. çocuğa yapması gereken ödevi anlatıyordu. akıcı olmalı, basit kaçmamalı, konudan kopmamalı tarzında cümleler kuruyordu. ne dikkatimi çekti biliyor musunuz? çocuk onun anlattığından zerre anlamasa da öylesine önemseyerek dinliyordu ki. sanki ödev ikisinin ödeviymiş gibi. en son kız ödevini yetiştiremeyeceğini söyleyince çocuk "birlikte yetişiririz ama ben sana güveniyorum sen yaparsın." dedi ve burnundan öptü. o an hissettiklerime cümle bulamıyorum. şuan bir çok insan sevgiye aç. sevgiliye demiyorum dikkat ederseniz. herkes deli gibi sevmek sevilmek istiyor. kim istemez ki... bazen o kadar daralıyor ki insan kendi yalnızlığında boğuluyor. kendine bile katlanamıyorken birine ihtiyaç duyuyor. umarım aradığımız mutluluğu, sevgiyi, aşkı buluruz...

Yorumlar

anonim
5 yil süren iliskimde o cocugun kiza davrandigindan daha ilgili davranmisimdir belkide sonucu ne oldu biliyor musunuz beni terk ettiginin ikinci haftası baskasiyla gulup egleniyordu