arkadaşlar birinci sinifim su dört hafta icinde basima hersey geldi belki daha hersey gelmemiştir ama okuyamayacagimi hatta yasayamayacagimi anladim bile artik sadece ölmek istiyorum devamli ölmeyi düşünüyorum inancli bi insanim ama bana bu yaşadıklarım cok fazla geldi artik kaldiramiyorum nolur ne yasadin diye sormayın anlata bilseydim ölmek istemezdim zaten okadar bunaldim ki her gece sabaha kadar ağlıyorum sonrada sabah makyaj yapip okula gidiyorum hic birsey olmamis insanlar mutluyum saniyolar hatta kötülük bile yapiyolar cekemedikleri icin oysa ne yaşadığimi kimse bilmiyo erkekler hepsi değildir eminim simdiye kadar yazanlarin hepsinin tek bir amaci olduğunu gordum kizlar ise sen onlardan guzelsen daha cok dikkat cekiyosan sictin hic bir yakin kiz arkadasin olmuyomus seni cekemiyolarmis hatta kuyunu kazip bunu uygulamislar bile sen bi bakiyosun pisligin icine batmissin ne icin kim icin belli olmadan aslinda en günahsiz sucsuz olan sen

şahsen ben kendimi sinirli üzüntülü ve duygusallığın doruklarında hissettiğim zaman acardım leyla ile mecnunu izlerdim ve faydasınıda görürdüm(halen yaparım bunu) izlerken herşeyi unutuyodum bitincede sanki benden mutlusu mezarda :dd... sanada öneririm. yani küçük şeylerle mutlu olabilmeye alışmalısın. insanlar değer vermeye gelmiyo neyse kafam bozuldu :( umarım bu kargaşadan tez zamanda kurtulursun ve mutluluk fışkıran yazılarınıda okuruz :) kendine iyi davran...

8 yorum daha var, göster