kafamda nereye koştuğunu bilmeyen bir at var diyor ya İsmail abi, ha işte ağzına rahmet. kafamı çiğneyen at nalını hissediyorum. insanın kafası,bir radyo programına döner yalnız kalınca...birileriyle konuşunca hepsi senin kontrolündedir. ama tek kalınca kafanın için de yalnız kalmış iki bahtsız insanın sohbeti döneer. biri diğerine fıkralar,hikayeler, bugünü ,dünü, yarını anlatır durur.o susunca diğeri sazı eline alır. sıralar keşkeleri, meğerleri, gidenleri, dönenleri,orda o olmasaydı bu olsaydınları. bir düzene hengame.bir düzene keşmekeşlik. o susunca diğeri heyyy gidi yavrum hey neler yaşamışım der.diğeri de efkarlanır. otururlar karşılıklı. konuşacak birşey kalmamıştır. yakarlar birer sigara. çayın demini içerler. bir sezen çalar ordan"eller günahkar, masum değiliz "kafamız oyun parkı.