kış insanları ikiye ayırıyor bence: kombiyi yakanlar ve kombiyi yakamayanlar. soğuk gecelerde balkona çıkıp sesleri dinliyorum kimin evinden kombi sesi geliyor diye. dünyada evsizler gerçeği varken bunu yapmam çok saçma belki de. dünya işte; kiminin yağlı ekmeği, kiminin ballı sofrası; kiminin yaşlı gözleri, çatlamış elleri var. bir de yalnız hissettiğimde sokak lambasına bakarak çay içiyorum yıldızların olmadığı gecelerde en büyük arkadaşlar sokak lambaları , çünkü onlar da ben gibi tüm gece uyumayıp sabaha karşı yorgunluktan uykuya dalıyorlar. tüm insanlar uyanınca sanki büyü bozuluyor gibi hissedip uyumak istiyorum.