hayatbeninedenyoruyosun
biliyorum bi blog falan açsam kimse merak edip okumayacak. bari buraya yazayım da bir iki kişi okur istemesede.siz de bazen kendi hayatınızın bir film senaryosu oldugunu dusunuyor musunuz? sanki senarist ısrarla mutsuz sona çalışıyodur ama bir yandan da mutlu son istediği için araya hep umut verici olaylar serpiştiriyodur falan. ben uzun zamandır tam da böyle hissediyorum. nedenini bilmiyorum. aslında gayet ortalama iyi bir hayatım var. anne babam saglıklı. iyi bi bölüm okuyorum falan. ama başıma yastıga koydugumda sürekli 1 saatim yaptıgım şeyleri sorgulamakla geçiyor. geçmişte yaptıgım şeyleri. hayatım aslında o kadar tuhaf ki.bu zamana kadar ne olmaz dediysem oldu. ummadıgım şeyler oldu, beklemediğim şeyler oldu, beklediğim şeyler oldu.hep şaşırdım kendi hayatımda. sürekli inişlerle çıkışlarla, sonu belli olmayan icraatlarla dolu hayatımda. dengesiz ruh halim,karar vermede aşırı zorlanmam, yeni tanıştıgım birinin bana dediği basit bir şeye bile inanmamam, anneme babama olan güvenimden bile şüphe etmem. hayatım çok yorucu çok. siz nasıl beceriyosunuz mutlu olmayı bu denli içten mutlu olmayı veya huzurlu hissedebilmeyi. sanırım hayatımda çok ama çok az hissettiğim tek şey: huzur. ateş almaya gelir gibi derler ya. aynen öyle. huzurun hayatımdaki niteliği öyle tarif edilebilinir. hızlıca, çabucak, tadı damakta kalır ya bir de. işte böyle. tam da böyle. sonuna kadar kimsenin okumayacagına eminim. okuyanda sanırım ne kadar kötü bir türkçem oldugunu düşünüyordur...iyi geceler. geceye puanım 1.2

Yorumlar

doktorhanim
seninle aynı düşünceleri paylaşıyorum