anonim
6 ay önce sevmeye başladım. başlarda yavaş yavaş belli ettim. sonra açıldım itiraf ettim. cevap verdi; "ben sana karşı bir şey hissetmiyorum ". yaktım bir sigara daldım uzaklara. uzaklarda bile onu düşünüyordum. herkes bilmesin vazgeçtiğini söyle herkese dedi. söyledim, kalbim acıya acıya söyledim. uzaklaştım, yazmadım, buluşmadım, konuşmadım. 3 ay geçti yaz tatili bitti okulda aynı arkadaş ortamında tekrar konuşmaya başladım. ama mesafeli, her şeye atlayan taraf olmadan. bugün bir yerde eğlenmeye gittik. nasip değilmiş şarkısı çalmaya başladı arka fonda eşlik ediyordum. karşımda oturan, 6 aydır onu seviyorum ayıp olur diye kimseye bakmadığım konuşmadığım uğruna şiirler yazdığım kızın ağzından yanındakine kısa ama bir ok gibi beni vuran cümle çıktı. "çocuk çok yakışıklı konuşuyoruz ama bakalım ne olacak". ne yapacağımı bilemeden bir sigara daha aldım masadan, dumanı çektim içime ve peşine dedim ki ;
yok bir sitemim hayatta her şey kısmet
soldu gençliğim ömrümü aşkla ziyan ettim
ağla gönlüm nasip değilmiş vuslat
rahat uyu yar sana hakkımı helal ettim...

Yorumlar

mrmimar
bazen olmuyor. ne kadar sevsen de olmuyor. kimseyi suçlamaya da gerek yok. sadece, nasip değilmiş. güzel günler yakın!