bi dünya telaşıdır gidiyor herkes. küsmeler, trip atmalar, tuhaf tuhaf egolar... uzun uzun dert yanmak da var lakin.. hayat geçiyor fark etmemiz lazım. bugün son günün belki. bilsen böyle mi yaşardın? o korkuyu yaşamak daha çok şey öğretiyor gerçi. anlatmak istediğim pahalı eğlenceler değil, elinde olmayan imkanlar değil; aldığın derin bir nefes bile iyi geliyor bazen, bir bardak çay, serin bir rüzgar... arada bir göğe bakalım. 'yaşamayı' hatırlayalım.

anonim_bay, geçmez elbette, geçmeyecek de. kabuk bağlayacak belki ara sıra kanayacak. ama acıları bu kadar sahi yaşarken neden mutluluğu ayaklar altına alanlara bırakalım? onu da hak ederek yaşamak gerekmez mi? mutlu rolü yapmadan gülebilecek şeyler bulmak kolay değil. sabır, bizim için de güzel şeyler olacak. İnanıyorum.

5 yorum daha var, göster