benim küçükken bi huyum vardı yanımdaki kim olursa olsun onunla aynı adımları atmazdım o sağ ayağını atarken ben hep sol ayağımı atardım eğer oyle yaparsam onun gibi olmicam diye düşünürdüm böyle de salak bi çocuktum iste. babamla yılda 1 kere görüşürdük 3 4 yıl görüsemedigimizde olurdu ve ben onla yürürken aynı adımları atardım sadece babamla yürürken yapardım bunu çünkü oyle yaparsam büyüyünce onun gibi olcam sanıyordum onu hep örnek alıyordum. simdi o adam benim icin öldü desem yeridir ve ben asla ileride onun gibi olmicam

kardeşim benim ya sen ilerde inssallah muhteşem bir baba olursun ...

3 yorum daha var, göster