yıllar yıllar önce dershanede beğendiğim biri vardı. o kütüphanede çalışırken ben camın arkasından izlerdim. çok sessiz sakin biriydi. bir kere deneme sınavından sonra gizlice deneme kitapçığını almıştım çocuğun, siz hiç deneme kitapçığını alıp saklayacak kadar sevdiniz mi bilmiyorum. (ne kadar salakmışım diyip güldüm bu kısımda ) çok utandığım için kütüphaneye giremezdim tüm yıl kantinde ders çalıştım, seslere alıştım insanları nasıl duymam nasıl çoklukta hiç olunur öğrendim.çocukmuşum güzelmişim bakınca burdan. sonra bakışlarından anlam çıkarmaya çalıştım bu işkencedir bilirsiniz. dershane bitti sınavdan önce uzun uzun yazıp söyledim ne varsa.seviyorum ulan seni o kadar içimde taşıdım bilmesen ne anlamı kalır dedim. " ben ileri derece miyopum seni hiç görmedim gördüysem de bulanık görmüşümdür " dedi. sadece çalışırken gözlük takıyordu . beni hiç görmemiş düşünün.sonrası var ama daha fazla uzatmasam iyi olur. okuyan arkadaşlar metnin ana fikri belli. eminim biri çıkıp miyop olan insanlardan uzak durun ya da birinden hoşlanmadan önce onu göz doktoruna götürün yazacak yapmayın sakııın asdfgldlsjsgsj. İçinizden sevmeyin, dışınızdan da sevmeyin genel olarak sevmeyin işte siz.

bende miyopum neler kaybediyorum desene anlamadan

3 yorum daha var, göster