ruh, içinde bulunduğumuz uzuvların, donanımın islemesi ve kontrolünü sağlayan bi driver bi yazılım gibi. hepimiz bu küçük sistemlerin içinde ne olduğunu anlamadığımız bi halde geldik buraya. öncesi olmadığı veya hatırlamadığımiz için çabuk benimsedik burayı. bazımız doğan güneşten esen rüzgardan mutlu oldu bazımız sevgi denen illete sahip olarak mutlu oldu. kimi de buna sahip olamayarak kahroldu. yazılımının eskimesi çöpe atılması için geçen süreyi bekledi birçoğu. gerçek mutluluğun ne olduğunu mutsuzlar bilebiliyorlardı ama gerçek mutsuzluğu mutlular bilemiyordu. böyle bir adaletsizlik içinde yasadik -yasamak denirse. gerçek amacımız neydi bu dünyada? gerçekten mutlu olmak mi yoksa annemiz ile babamız sevişti diye mi geldik sözde adillerin dünyasına. ya da kaç bin tanrı varsa hepsinin hikayesine göre mi bellekler temizlenip gönderildik. hangisi olursa olsun toz zerresi bile değilken çektiğimiz acilar hicbir ölçeğe sığmıyordu. yakıtlarımız bitmeden bir kere de olsa mutlu olsaydık çok muydu evrene, tanrılara veya hiçliğe. geceye müzik, low - lullaby

başkalarının mutluluklariyla yaşadık durduk biz. göz bebeğim denileni bile başkalarından çokta öte sevemedik . mutlu olmayı bilemediğinden, doğan güneşe bile isyan edenler oldu şu ebedi gözüken ama bir kaç saniyelik dünyada. senin gibi farkına varan az olsada burda bir yerlerde bunu anlamış, görmüş ve yazabilen birileri olması güzel birşey 😊

@sessizkadin içimde böyle çok şey var da. dışarı çıkamıyor derinlerde. ya içmem lazım ya canım çok sıkkın olmalı ya da çok uykusuz olup beynimin uyuşması filan lazım. üşengeç bi hale büründüm galiba:)