anonim
sitedeki erkeklerin fikrini almak istiyorum. yazdan beri konuştuğum bir çocuk vardı. sosyal medya üzerinden tabi. her neyse, ben zamanında büyük bir hayal kırıklığı yaşadığımdan artık ne kadar hoşlansam bile karşı tarafa bunu belli edememe sorunum var. bir de savunma mekanizması oluşturdum galiba kendime, en küçük sorunu büyütüp kavga çıkartıyorum. bu yüzden de yazdan beri inişli çıkışlı bi ilişki yaşıyorduk. bi ara benim bu huyum yüzünden konuşmadık ama tekrar yazdı bana, özledim dedi. bu sefer daha iyi başladık, ben daha yumuşak yani aslında olduğum gibi biri olmuştum. baya da iyi gidiyorduk, inanılmaz ilgiliydi bana karşı. amaa son bir iki gündür ben yine böyle garip garip trip atmaya başladım, bazı içsel durumlarım yüzünden. en son dün gece yine kavga ettiğimizde ben artık dayanamıyorum, olmayacak işi zorluyorum resmen dedi bana. ben özür dilesem de nuh dedi peygamber demedi. aradım, konuştuk. seni sinirli değildi, tepkiliydi ama emin gibiydi kendinden. özür dileme, asıl ben özür dilerim şuan seni üzüyorsam falan dedi. şimdi erkekler sizce bu çocuk benim burnumun sürtülmesini mi bekliyordur yoksa gerçekten bir anda bitirebilmiştir ?

Yorumlar

anonim
çoğu yorumu tek tek okudum, fark ettim ki siz erkekler karşı tarafı suçlamaya bayılıyorsunuz. ordan bakılınca haklı da olabilirsiniz ama insanın geçmiş yaşantısı şuanını fazlasıyla etkiliyor. tahammülüm kalmadı artık insanlara karşı. e o zaman hayatına bi süre kimseyi alma, onun suçu ne dersiniz, seni çekmek zorunda mı ? değil. ama anlayış gösterebilirdi, ben kavga çıkarttığımda zannetmeyin ki o da alttan aldı, beni yumuşattı. ben bir dediysem o on dedi. bana azıcık anlayış gösterip huyuma gitseydi daha farklı olurdu. her neyse, yorumlarınız için tek tek teşekkürler. bundan sonraki hayatımda hepsini dikkate alacağım.