seni ilk gördüğüm anı.o anda ki üzerindekileri,ayakkabını hatta rujunun rengini. ve daha sonra ki defalarca gördüğüm bütün anlardaki detayları.sevdiğin renkleri,müzikleri seninle ilgili her bilgiyi.yakın arkadaşlarını,bölümünü,memleketini.sanki senin yıllardır yakın tanıdığınmış gibi bütün detayları.ve daha nice şeyi anlatmak istiyorum ama.ama korku nedir? bunca detayı bilirken sana ulaşamamak nedir? seni bunca şeye rağmen tanıyamamak,konuşamamak nedir? her gördüğümde mutlu olup kalmakla yetinmek...

ulaştığında kendi içinde yaşadıklarını anlatmaya sözlerin gücü yetmeyecektir...
bence boşver bilmesin sen yinede sev belki beklemediğin bir zamanda hisseder seni, hem böylesi daha hayat dolu değil mi ?

3 yorum daha var, göster