rogewa
bazı insanların görüşlerini gerçekten ciddiye alabilir miyiz ? onların o ahmakça yargılarının bizi yönetmesine izin vermeyi sürdürecek miyiz ? kendimize olan saygımız, bir grup iskambil tiryakisinin ellerine teslim edilebilir mi ? diyelim ki bu insanlar es kaza birine saygı duydular. bu saygı ne kadar değerli olabilir ? ya da schopenhauer'in sözleriyle aktaracak olursak: bir müzisyene, bir iki kişi dışında seyirci kitlesinin tümüyle sağırlardan oluştuğu söylenecek olsa, müzisyen yine de seyircinin coşkun alkışı karşısında kıvanç duyabilir miydi acaba ? o yüzden arkadaşlar kendinize saygı duyuyorsanız, kendi özbenliğinizi biliyorsanız dışarıdan gelen vızıltılar sizin için çok da bir önem atfetmemeli. bu şekilde güçlü dostluklar kurabilir, parazitleri kulak ardı edebilirsiniz. "elestiriler, hedefe isabet ettikleri ölçüde acıtırlar canımızı. kendisine yöneltilen bir eleştiriyi gerçekte hak etmediğini bilen kişi, onu kolayca ve güvenle görmezden gelebilir."

Yorumlar

karakutuu
ya gerçekse söyledikleri bu bencillik altında herkesin alay ettiği bakıp güldüğü biri olup cikarsan müzisyen yanlış nota basiyorsa sağırlar kör değil hatasını goruyorlarsa toplumun eleştirilerine kulak kapatmak ne kadar dogru bilmiyorum eleştiri olmadan gelişim olmaz dost acı söyler diye bi atasozumuz var dusun sonra tekrar yaz
rogewa
en son cümlem soylediklerine cevap veriyor zaten @karakutu2