ceyrekmuhendis
size bir itirafta bulunacağım. ben çok geç okumayı öğrendim. 10 yaşındayken hala kekeleyerek okurdum. sınıfta en son ben okumayı öğrendim. ilk okuma yarışımda sadece 8 kelime okumuştum. 1 dakikada 8 kelime. bu beni çok kırmıştı. beni kıran şey aslında 8 kelime okuyuşum değildi bunu yeni yeni anlıyorum. sınıftakilerle yarışmak zorunda kalışımdı aslında. neden güzel okuyanlara pembe kurdale takılıyordu ki? daha küçücük çocuğa aşıladıkları şeye bakar mısınız? yemeğini paylaşmayı, arkadaşlığı, kardeşliği öğretmek varken yaptıkları şey buydu. ben hiç sevmezdim okulu. sadece her sabah babamla sobanın yanında annemin getirdiği tepsinin üstündeki haşlanmış yumurtayı ve çayı severdim sanırım. o zamanlar doğalgaz yok tabi. saat sabahın 6sı. kardeşlerim uyanmasın diye sessizce yaptığımız kahvaltıyı severdim. sonra servise yetişmek için acele acele hazırlanırdım. ama hiç istemezdim gelmesini. beni unutsada gitmesem derdim hep içimden. annemden korkumada söyleyemezdim gitmek istemediğimi. bacak kadar çocugun içindeki ikileme bakar mısınız? hayatı reddediyormuşum aslında bunu şuan anlıyorum. küçücük yüreğimle reddediyormuşum her şeyi. mesela ben çarpım tablosunu asla ezberlemedim. alfabeyi asla ezberledim. haftanın günlerini ezberlemedim mesela. ayları ezberlemedim. hocanın kurduğu bir cümleyi hatırlıyorum ve ben o cümleden nefret ederdim. hadi bunu bilene hediyem var derdi. nefret ederdim. neden hediye vermek için bir nedeni olsun ki insanın. neden? her öğretmenler gününde ona kalem alırdım. evet bunu bilerek yapardım. çünkü ögretmenimin en çok kullandığı şey kalemdi. annem çicek al diyordu. zaten her öğretmenler gününde masası vazolarla çiçeklerle doluyordu. hepsinide sınıfta bırakıyordu öğretmen. gerek duymazdım. ben hep içli bir çocuktum. bütün arkadaşlarım dertlerini bilirdim. oturur sohbet ederdim herkesle. anneme benim için o sınıfın annesi gibi demiş bir gün hoca. annem bunu o kadar gereksiz bulmuştu ki hatırlıyorum. sen anca milletin derdiyle ilgilen. notlara baksana derdi hep. öğretmen sınıfta en yardımsever arkadaşınız kim dediğinde benim adımı söylemeleri bana yetiyordu. ben bundan fazlasıni istemedim hiç bir zaman. ama beni ne annem anlardı nede bir başkası. benim derslerim hep kötüydü cünkü sınava çalışmayı anlamsız ve gereksiz bulurdum. sanki ders çalışırsam zehirlenecekmişim gibi hissederdim. normalleşip kendi kendime konuşamayacakmışım gibi. kendi içimde çok konuşurdum. cok geveze olup hiç susmayan ama kırıldığinı kimseye söylemeyen bir çocuktum ben. okulda òğretmen beni azarlardı. o kadar üzülürdüm ki bir kere bile gidip ne anneme nede bir başkasına anlatmadım. ilk defa burda anlatıyorum suan. bunu neden anlatıyorum bilmiyorum ama çocukluğumda hissettigim dışlanmışlığı bir işe yaramaz tembel bir çocuk oluşumu duşünup asla iyi biri olamayacağımı hissederdim. ben işe yaramazın tekiyim derdim. aslında şuan geri dönup baktığımda farklıymışım bu yüzden ait olamamışım hiç bir yere. hala öyle hissediyorum. 12 yaşındayken türkce ögretmenimın hayran kaldığı yazilar yazardım. ve ilk defa bir işe yaradığımı hissettigim yer kompozisyon dersleriydi. çünkü o derste kendim olabiliyordum. romanlar yazardım. hayatı sorgulayan denemeler. şiir yazamazdım benim şiirlerim bile hikaye gibi olurdu. ödüllerim vardır mesela... sanırım tek başarılı olduğum şey kalem kağıtla yaptığım şeydi. eğer hala okumayı bırakmadıysanız nereye bağlayacağım merak ediyorsunuzdur? zehirlendim. değistim. sıradan bir öğrenci olmaya basladim. iyi bir lise iyi bir üniversiteydi idealim. evet iyi bir liseye gittim. sonra ne mi oldu? önce aşık oldum. yazmayı bıraktım çünkü yazamıyordum. sonra aşk acısı çektim. iç dengemi bozdum. kendime katlanamaz oldum. üniversite 2.sınıftayım. artık elime ne kalem alıyorum nede kağıt. çünkü içime dönup bakamıyorum artık. sanırım bundan 10 sene önce korktuğum şey buydu....

Yorumlar

alpheratz ✨
bende okumayı sınıfımda ilk öğrendim. İlkokul ögretmenim nasıl sarıldı sınıfın içinde masasının yanında hiç unutmam. geçtiğim kişiler hangi üniversitlerde okuyordu( mezun olanlar var ) kendimce yarıştığım çocuk şu an odtü'de bilgisayar mühendisliği okuyordu bilmiyorum noldu ona da. ben de ne oldum anca. bu dediklerini ben çok erken yaşayıp hayata küstüm. 3-4.sınıfa geldim beni çökmüş osmanlı gibi görüyorlardı. sonuç itibariyle erken zehirlendik. bazı arkadaşlar bahane olarak görebilir. değil. anlıyorum seni, cidden. ama şu anki durumun üzülmen gereken bir durum değil. herkes yıkılacak bu hayatta benimki de geçmiş seninki de ve ikisininde bir önemi yok. mutlu olman dileğiyle. yazın çok samimi geldi bilmiyorum.
pikapikacu
sen naptın öyle bu kadar icten mi gelir bu kadar mi sicacik gelir bir yazi gel kocaman sarilalim
amsterdamli
"hem tebessüm ettirip hem de göz dolduran yazı nasıl olur?" un tanımı gibi olmuş.kalemin hâlâ kuvvetli.farkında olmadan da olsa hissettiğin şeyleri yansıtmışsın karşı tarafa ve bunu da sıkmadan yapmışsın. büyümeyi, zehirlenme olarak görmemelisin bence.hayat senin hayatınsa kendin kazanmalısın.bu da günümüzde maalesef iyi okullardan geçiyor değindiğin gibi.ama hâlâ içindeki o çocuğa takılabilirsin.dinlemeyi seviyorsan,çevdendeki insanlarda sana yetecek kadar malzeme vardır.çocukken sevdiğin soba sistemini kendi evinde kurabilirsin,ailenle beraber eski günleri yad edebilirsin.dediğim gibi içini yazıya dökme konusunda gayet iyisin,tüm samimiyetimle söylüyorum.büyüdüğün için kendini suçlamayı bırak bence,içindeki çocuğa uyup mutlu ol.kendi hayatını en iyi sen bilirsin tabi,bir müdavim olarak küçük bir tavsiye de bulunmak istedim.umarım yanlış birşey dememişimdir :)
anonim
emrah serbesin hisler ansiklopedisi yazısı geldi birden aklıma nedensizce
lenda
asıl demek istediğinle alakası yok ama söylemek istedim. çocukken düşünebildiklerini okuyunca zeki ve akıllı bir kız olduğunu anladım. aslında çok olgun bir çocukluk geçirmişsin ben de böyle düşünebilen çocuklara hayranım.
candnc
yazını okuyupta nasıl kimse yorum yapmamış anlamadım ben kitap okumam okumak istiyorum hep,hep yarım kalıyo. yazdıkların çok akıcı ve okurken sonunu merak etme isteği harika çok güzelmiş hikayen,daha neler yazmışsındır yazmayı bırakma içinden bu haldeyken bunları yazabiliyorsan,içine baktığın zaman neler yazarsın,bi şeyleri bırakma şuan kendin olmadığını hissettiğin için yazmıyosun ama bak buraya yazmışsın demekki hayatın bi döneminde böyle olman gerekiyormuş bu durumdada yazabilirsin.İçine bakmayı dene ama ne gözle baktığın önemli,bi gün her şeyi bi kenara bırak düşün çoçukken niçin insanların dertleriyle ilgileniyodun içinde insanlara yardım etme isteği bunu yazıya dök bir çok insana terapi olacaktır bunları yazdım sabahın beşinde bende bilmiyorum neden yazdığımı duruyum artık :) :)
karakutuu
aynı beni anlatmissin kompozisyon kısmı bile aynı ama tek bir fark var öğretmenin biraz iyiymis benim öğretmen(!)ım devamlı doverdi sınıfın en arkasında otururdum camdan dışarıyı seyrederdim servisin varmış senin ben küçük bi çocuğun bacaklarını ağrıtacak kadar uzun bir yolu kocaman bi çanta ile çoğu zaman akşam karanlığında yururdum merak ettiğim benim için film lise 1 de koptu birden farklı biri oldum içime kapaniktim birden herşeye atılır oldum ozguvenim yerlerdeyken birden en yükseklere çıktım kurulla gectigim bi ortaokul sonrası lisede notlarim tavan yaptı etrafımda birsuru arkadaşım oldu okulun en gözde çocuğu olup cikmistim sen bu evreyi nerde atlattin onu merak ettim
anonim
yazdiklarin o kadar tanidik geldi ki bana... aslinda hepimiz o kaygilarla buyuduk. ben de hep sinifin ilklerindendim basari anlaminda. o kucucuk omuzlarimiza daha birinci sinifta bir suru yuk sorumluluk yuklendi. geri kalmamalisin ,ogrenmelisin ,carpim tablosunu daha ezberlemedin mi ? basariliydim belki ama bu sefer de kaybedecek seyim coktu. o basariyi hep elimde tutmam gerekiyordu. bu yuzden kucucuk yastan itibaren hep yiprattim kendimi. neyi sevdigimi neyi sevmedigimi nile cozemedim universiteye kadar. simdi ise hic sevmedigim yapima uygun olmayan ama yuksek puanli bir bolumde okuyorum. mutlu muyum ? hayir. seneye mezunum ama ben onumu goremiyorum. ne yapacagim bu meslegi bir omur nasil yaparim bilmiyorum. bute bile kalmadim hayatimda. karnemde hic 3 4 olmadi ne onemi var ? bu yazdiklarin egitim fakultesi girisine falan buyuk harflerle yazilmali. tabii donup okuyan olur mu orayi bilmiyorum
jom
jom @jom
7 yıl
🎀 🎀 🎀 🎀
ceyrekmuhendis
@alpheratz benim üzüldüğum şey keşke daha farklı olsaydı. hayatın sorumluluğuyla sistemde kaybolmasaydık... keşkelerim var kucak dolusu... mutluyum ama en azından şuan hayat selinde yüzemesemde bogulmamayı öğrendim 😊
ceyrekmuhendis
@amsterdamli kesinlikle yanlış bir şey söylemedin hatta cesaretlendirdin... yazarken gözlerim dolmadı degil. itiraf ediyorum bende ağladım. mevzu büyümek değil aslında. mevzu büyürken hayat merdivenlerini çıkarken düşüp kirlenmek tozlanmak yaralanmak... hayatın yüküyle kaybolmak yakındığım. ama şunuda farkındayım her ne şekilde olursa olsun bir şeyleri kaybetmemek bana umut veriyor 😊
ceyrekmuhendis
@anonim_bay sence okumalı mıyım?
ceyrekmuhendis
@candnc sana yemin ederim ki yazını okuyunca kendimi çok iyi hissettim. hafiften gözlerim doldu sanki. sonrasında umutlandım, cesaretlendim, kendime güvendim. tavsiyene uyacağım kesinlikle. bir gün her şeyi bir kenara bırakıp kendimde kaybolacağım. teşekkürler😊
ceyrekmuhendis
@karakutu2 sanırım her şeyin zirveye ulaştığı anımız bile aynı. lise 1deyken okul birincisi oldum. sonra arkadas ortamları, sevgili, popülarite, okulda 4 sene boyunca beni tanımayan yoktu. sonra universite iste... sonrası ortada. hayata o kadar karıştimki kendimi unuttum... bunun vicdanıni yapiyorum sanırım suan...
ceyrekmuhendis
@anonim_bayan şuan senin bu yazdıklarını okuduğumda hissettiğim ne biliyor musun? iyiki ilk başında baş kaldırmışım. şuan senin gibi hissediyorum evet. bende ilkokulda olmasa bile lisedeyken seninle aynı kervana katıldım. ama geri dönup baktığimda bende diyorum mezun olunca sen mühendis olabilecek misin? senin işin degilki bunlar diyorum kendi kendime. sırf ailem istiyor diye okuyorum ben bu bölümü. psikoloji okumak isterdim. belki felsefe... ne bileyim daha farklı bir bölüm ama hayat çok acımasız. sistemin bir parçasi olmayı reddedemiyoruz ne yazıkki... ne yazıkki konforlu bir hayat için konforlu bolümler lazım. ama kimse bana sormuyor ben belki tezgahtar olup yazdığım kitaplarla bir hayat sürmek istiyorum. bilemiyorum. hiç bir sey bana yetmiyor. yetemiyor. neresinden tutarsam tutayım hayatın elimde kalıyor.
ceyrekmuhendis
@lenda emin ol böyle düşünebilen çocuklar kendi çok sonradan anlıyorlar.. ama isterdimki çevremdekiler daha cok anlayabilseydiler beni 😊
alpheratz ✨
eğitim sistemi suçu. toplumdaki herşeyin suçu bu. ülkedeki olumsuzluklar hepsi. düzgün bir eğitim görsek hangi işte başarılı olacağımıza göre yönlendiren kişiler olurdu saldım çayıra bir sınav sistemi ile herkesin atanıp devletten para kazanayım, yatayım dediği sistem değil. bu yüzden işini iyi yapan o mesleğe gelemiyor. senim yeteneğinde farklıydi. kötü olmuş. sana çikolata alcam. karşılıksız.
ceyrekmuhendis
@alpheratz 2 tane browni intence al o zaman 😊
alpheratz ✨
söz alcam nereye bıraksam eline geçer 😁
ceyrekmuhendis
@alpheratz elden ver bence pazartesi bana uyar okuldayım 😊
alpheratz ✨
pazartesi yokum salı varım ama 27'de başlıyor benim :d
alpheratz ✨
cuma var sınavım okuldayım:d
ceyrekmuhendis
@alpheratz 1le 5 arası sınavdayım 😊 sen seç saati 😊
alpheratz ✨
benim ki de 3'de başlıyor senin sınav çıkışın uygunsa olabilir:d
ceyrekmuhendis
@alpheratz o zaman saat 3teki sınavdan çıkinca çikolatamı aliirm 😊
alpheratz ✨
3'deki sınavdan çıkınca zaten 5'e doğru oluyor dediğim gibi:d browni şok'da var mı yoksa dışardan mı temin ediyoruz:d
ceyrekmuhendis
@alpheratz şokta var mı? bilemem oda senin kendi kişisel problemin 😄😄
alpheratz ✨
bak yaa 😁 karşısına oturup 1 karton cikolata yiyecem görcek problemi agahsjaka
ceyrekmuhendis
hahahahajh sesli güldüm buna 😂😂😂 kendine de almayı unutma yanlız yemeyi sevmem 😊
alpheratz ✨
tamam alcam saat yer filan ayarlariz uzak kalma buraya:d
alpheratz ✨
evet detaylar ve konum alayım:d
ceyrekmuhendis
@alpheratz unutmadın çok sevindim suan 😊😊 yarın 4 bucukta yasamda o zaman 😊😊 karanfıl tak yakana 😂😂😂😂😂
ceyrekmuhendis
@alpheratz karanfil konusunda ciddi değildim 😂
alpheratz ✨
yok ya ciddiyetsiz bi duruşum mu var sitede niye unutayım 😁 umarım değilsindir zaten 😂😂
ceyrekmuhendis
@alpheratz detaylar pek detay olmadı sanırım daha fazla detay lazım bence 😊 sence?
alpheratz ✨
gerek var çünkü yaşam merkezi dediğin için var:d okul dışı olabilir veya tahsin tuncalı'da olabilir 😊
ceyrekmuhendis
@alpheratz sen belirle yeri ama saat benden olsun 😊 4 buçukta ancak musait olurum 😊
alpheratz ✨
bana belirgin bir özelliğini söyle ve kıyafet 😂 yer sorun değil bulurum
ceyrekmuhendis
@alpheratz 170 boyum var 😊 kapalıyım ve bugun sütlü kahve bir kaban siyah şal ve siyah pantolon giyeceğim 😊
alpheratz ✨
şimdi arkadaşlar bırakmayacak büyük ihtimal sınav çıkışı bir ara bulup gelmeye caliscam malum sitede oldugumu bilmiyorlar söyleyemem:d hava soğuk olmazsa disarda kapi dibindeki masa, soğuk olursa hemen simetriği içeri kapı dibindeki masaya gelirim. yaşam ön giriş. geç kalma durumum olmaz saniyorum:d
ceyrekmuhendis
@alpheratz ekilecekmişim gibi hissettim hadi hayırlısı 😄😄
alpheratz ✨
e nerdesin ? yok ne ekmesi ilk 3 arkadasimla geldim dedigim yere. 3 kiz vardi dedigin tabire uyan yoktu kimse
ceyrekmuhendis
@alpheratz bende bekledim 😊 17.15te kalktik.. yani ben senin ne giydigini bilmedigim icin senin taniyip gelmeni bekledim. neyse onemli degil... violetteyim okeye 4.aranır 😊
alpheratz ✨
ben 16.50 gibiydi çıktım yaşamdan arkadaşlar napıyoruz burda olum cumleleri dokuldu tutamadım daha fazla 😂 hatta şokta varmis gittim arastirma da yaptim okul karisik iste 😁 arkadaslarin varsa gelmeyim hic, herkese ifsa olamam tekken alirim sozum soz😁
alpheratz ✨
yok canım önce ben unutmam kalabalığa gelmesin yer-zaman problem değil. :)
ceyrekmuhendis
@alpheratz iyi bakalım 😊 başka kalabalık olmayan bir zamana artik 😂