anonim
geçenlerde sınıfta camdan dışarıyı izliyorum. o kadar çok yalnız insan. halbuki aralarında tanışsalar diyorum belkide çok iyi anlaşacak insanlar var. İnsanlar birbirlerinin yüzüne bakmaya korkar olmuş. bende tanışamıyorum kimseyle kolay kolay. ama yeni biriyle tanışmak, arkadaş olmak, onu keşfetmek gibisi yok diye düşünüyorum. bu aralar bunu istiyorum sanırım. hiç tanımadığım biriyle saatlerce oturup dertleşmek, onu dinlemek istiyorum. ne olur yani biri gelip elinde iki çayla dertlere ortak olsa?

Yorumlar

chocolatebitter
gayet güzel düşünüyorsun bende seninle aynı fikirdeyim anonim_bayan 😉