pentatonik
geçtiğimiz günlerde tramvaydan indiğimde durağın yakınlarında bazı karışık ve anlamsız melodiler duydum. dikkatimi çekti ve sese doğru yöneldim. küçük bir kız çocuğu melodika çalıyordu. önüne duran kutudaki bozuk paraları görünce bu soğukta orada ne yaptığını anladım. bir süre dinledikten sonra kutuya biraz para bıraktım ve yoluma devam ettim. daha sonra tesadüfen izlediğim çocuk işçiler hakkındaki bir belgeselde yardım ettiğimizi sanarken aslında çocukların o koşullar altında yaptıkları şeye devam etmelerine neden olduğumuzu oğrendim. aklıma direk o kız çocuğu geldi ve kendimi kötü hissettim. sanırım ben de onun orada kalmaya devam etmesine neden olmuştum. siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?

Yorumlar