yeminlen artık yoruldum tükenme noktasına geldim.sürekli nereye gideceğimizi bilmeden sabah kalkıp günlük bir kaç önemsiz işi halledip sonra tekrar yatağa girip başını yastığa koyduğumuzda bunun daha nereye kadar gideceğini düşününce çılgına dönüyor insan.hayatımız hep tekrardan ibaret olmamalı sistem değişmeli hemen şimdi.yoksa sonuç ne mi olur? hemen söyleyeyim boşa geçen koskoca bir ömür.dünyaya bir defa gelme bilincinde olup heryeri keşfetmek mi yoksa sessizce kuytu bir köşede oturup ölümü beklemek mi karar senin...

bana sınıf arkadaşımı hatırlattın :( belki de o olabilirsin...