yanlış hatırlamıyorsam eğer 9 ocak pazartesi öğlen 2 civarı üniversiteden gara giden tramvaydaydım.İlk gördüğüm boş koltuğa yöneldim çantamdan mehmet genç rotasız seyyah kitabını çıkardım okumaya başladım o sırada önümde dikilen arkadaşında kitap okuduğunu farkettim (askeri yeşil mont,siyah bot,siyah hafif taşlanmış pantalon tarif edebileceğim...)yüzüne bakmak istedim bakamadım ama içimin nasıl ısındığını tarif dahi edemiyorum o günden beri gözümün önünde aynı anlar... son çare buraya yazmak oldu umarım sende kırk yılda bir de olsa bakıyorsundur buraya