geçenlerde ailece yemek yedik masada sohbet ederken bir yandan da televizyon açık. yeni yazılımlar, programlar, uygulamalar geliştirerek zengin olmuş, tanınmış veya daha da ilerleme şansı yakalamış insanlardan bahsediliyordu galiba. ben dinlemiyordum. sonra babam haklı olarak türkiyedeki gençlerin pek fazla girişken olmadığından ve böyle şeylerle çok nadir gelişim gösterebildiğimizden bahsetti. sonra konu bana geldi. annemin öncülüğünde üstü kapalı bir biçimde gömülmeye başlandım. telefonda bilgisayarda boş boş zaman harcıyorsunuz diye genelleme nitelikli hedef olarak gösterildim. yav ben tıp okuyorum sayın ailem. dışarı bile düzgün çıkmıyorum zaten çıksam da kendimi nasıl geliştirebilirim. napayım elime neşteri alıp sokak aralarında milleti mi deşeyim? milleti köşe bucak narkozla mı bayıltayım? elektroşokla mı dürteyim? gözüme kestirdiğimin totosunu dart tahtası gibi şırıngayla mı vurayım? ne yapayım ben?

abimin bana verdiği tavsiyeyi aynen söylüyorum: dışarı çıkıp bak, sen çoğu insandan farklısın ve de çoğu kişinin yapamayacağı şeyleri yapıyorsun 👍👍

7 yorum daha var, göster