ben nerde kaybediyorum biliyor musunuz? çabalıyorum çabalıyorum, bir noktaya gelince savsaklıyorum. daha doğrusu kolay vazgeçiyorum, hemen pes ediyorum. mesela hayatımda hiç hırs yapabilmiş biri değilim, olmuyorsa zorlamam bırakırım olduğu gibi. bu her şeyde geçerli nerdeyse. bir suyun kapağını açarken bile bir kere denerim, olmuyorsa açsana diyip arkadaşıma uzatırım o n'apar eder açar, biliyorum. bunu bazen çok sorguluyorum:neden bu kadar çabuk vazgeçiyorum, savaşı bırakıyorum? sorsan inatçı derler hakkımda, ama inatçıysam nasıl oluyor da pes edebiliyorum ? kendi içimdeki çeşitli tezatlıklardan biri sanırım bu. öyle böyle şeyler işte.

eğer ki kapıyı acamıyorsan ve açmak için o kapıyı kırıyorsan sana inatçı edemezler ama senin gibi kapının kilitli olduğunu düşünüp anahtarı arayanlara mantıklı düşündün derler o kapıyı açıncada sabırlı derler bi de buradan bak tıpkı arkadaşını kilit gibi kullan man gibi sise kapağını açmaya çalışacağına açabilecek birine ver is bilcen ise gitmiycen mantığı bi de tüm emeklerin bosa gitsede tüm beklentilerin boşa ćıksada vazgeçme daha çok çalış olmuyors abi daha dene yoksa daha kötüye gidiyor herşey pes edince ne geciyor ki eline hadi bıraktım de ne geçecek eline vazgeçme hiç olmazsa cabaladım dersin ya galiba bunları ben sana değil de kendime diyorum öyle iste mutlu ol hep emi ...

3 yorum daha var, göster