ceyrekmuhendis
sıkıcı ve renksiz avm ortamından kendimi dışarıya atmak isteyip avm nin arkasındaki parka gittim. yerde 30 santim kar ya var ya yok. gökyüzünde bir telaş var. kar taneleri birbirleriyle yarışıyor resmen yeryuzüne inmek için. çocukluğumdan beri severek yaptığım şey nedir biliyor musunuz? yağmurda, karda, yazın ortasında kavurucu güneşte olsa. olduğum yerde durup yüzümü gökyüzüne çeviririm. neler olup bittiğini izlerim. dakikalarca o şekilde durup gökyüzünü izleyebilirim. kar yağarken gökyüzü o kadar gizemli ve hayret verici ki... bunu kaçırmak istemediğim için bu anları hep kollarım😊 anlayacağınız doğaya aşığım. bugün arkadaşımın gelmesini beklerken başımı yukarı kaldırdım ve gökyüzüne gülümsediğim sırada.... tam o sırada... bir ses bana "mükemmel değil mi?" dedi. kafamı sesin geldiği yöne çevirince kirli sakallı, sevimli yüz hatlarına sahip benden bir kafa kadar uzun kalıplı bir genç gördüm... bana gülümsüyordu... sonra ne mi oldu? benimle o an aynı duyguları paylaşan o insanla sadece 10 dakikalık keyifli bir sohbet ettik gökyüzünü seyrederek. bu hayatımda ilk defa başıma geliyor. bunu buraya neden mi yazdım? fazla mutlu oldum, sanırım. güzel insanlar hala var 😊

Yorumlar