huzurun tadı kalmış damağımızda , sükunetin sessizliği bezemiş küflenmiş rüyalarımızın dört duvarını. dört duvarda kalmışsın, nefesin nefesinde. sen susmuşsun da mimiklerin hep konuşmuş. maskelerden maske beğenmişssinde olmamış, oturmamış yüzüne . becerememişsin ,en çokta kendin olmayı... sahi kimdin ki sen ? kaç kez durup bakmıştın kendine veya kaç kez kendini duyup, kendi elinden tutmuştun . ne komik değil mi , kendin için geldiğin şu dünya da bi kendin olamayışın. herkes oldun sen ; anne , baba , abla , sevgili , yabancı , dost ... ya kendin ? nerdesin sen ? herkes için çabalamışsın bi kendine üşenmişsin. ya elinden gelse ölmeye bile üşenirsin sen , kabul et . gecenin kor bi vaktinde hiç oturup düşündün mü , sadece ama sadece kendini. uykuya niyet edip girdiğinde yatağa kendin için ağladın mı hiç , mutluluk veya sevinçten ? benliğini ıslatırken bu yeri göğü kendini bilmez dünya , sen gülüşlerine dokundurma. olur da düşerse gözlerinden mutluluk , üfle nimet say öp ve gönlüne koy. ömür denilen bu koskoca detay haritasında , sen hedeflenen hazine noktasısın unutma.hepinize mutlu ve umutlu günler.

@bimecnun hiç sen kim yardım etmek kim gibi bi söz olur mu yaa?sen ne var ne yok gibisinden yazmak istedin ben de tuttum sitem olarak algıladım:((
kusura bakma biraz yoğundum bu aralar ama sonunda bitti.tatile girdik çok şükür.senden naber, nasıl gidiyo:)

10 yorum daha var, göster