aile gerçeğine inanmıyorum. belki gerçekten iyileri vardır. yaşadıklarım bu gerçeğe inanmama engel. tam olarak 15 yıldır sağda solda büyüdüm. İşin garip tarafı da annem ve babam hayatta. yemek artığı gibi beni atmışlar. o yüzden bende o kavram yok. şimdi buraya yazmasalarda bu yazıyı görüp bu sitede ne alaka bu anlattıkların diyenler olacak. ne yapayım arkadaşlar benimde bir şeyleri anlatmam gerekiyor. İnsanlara yalandan gülümsüyorum. güçlü görünme isteği yalnız büyüyenlerde vardır. sonuçta sizleri tanımıyorum. bir nebze olsa rahatıyor insan bir şeyleri paylaşınca.